Compostela in de regen .
I
Doet ons des te meer beseffen hoeveel geluk we met het weer hadden .Soms koud maar dat was dan na het stappen op de kamer door het principe hier , in juni geen verwarming meer , gelukkig extra deken , ook in de Albergue en blij dat ik Myriam je raad heb opgevolgd en je slaapzak thuis in zijn grote yeti zak gelaten heb.
Bedankt aan iedereen die onze blog gelezen en er op gereageerd heeft.
Ook merci voor al wie naar mijn ( oeverloos ) gebabbel van baggage voorbereiding geluisterd heeft.
Weet nu heel goed hoe het moet, er is zo weinig nodig om 7 weken rond te trekken , geen keuzestress wat aan te trekken 's morgens , weinig was en geen afwas . Schone liedjes raken ook op !!!!
Zoals het op het einde van een reeks past hierbij enkele
(bijna bloopers)
4 knieën, waarvan1 volgens het terrein, vooraan , links of rechts zich liet voelen en als dat over was de andere knie ( rare vaststelling , hoe langer we stapt hoe beter het ging)
1 knie kreeg een ferme bluts en een korst zoals bruin brood !
Alle 4 goed terecht gekomen en weer toonbaar .
4 stokken, 2 deden iedere km trouw hun werk, 1 gaf zijn leven om zijn beschermvrouw voor erger te behoeden en als dank is hij achtergelaten en vervangen door een recht exemplaar.
1 paar kousen was nat onder het bed te drogen gelegd waar ze vergeten achtergelaten werden .De mede stapster moest dat vaak horen .Voetzalf werd omgewisseld met spierzalf Ho la la en stappen dat ze deed!!!!!
Iedere morgen ons lied gezongen .
Nu 's morgens eindelijk uitslapen zonder bagage die om 8 uur zeker moet klaar staan .

Vandaag in kathedraal kaarsjes op verzoek aangestoken en er Jazz, een lieve Taaiwaneese terug gezien die er op de Primitivo helemaal doorzat en waar het telkens we ze terug zagen beter en beter ging.
Super lekker gegeten , zowat bijna alle specialiteiten van de streek geproefd ( niet alles vandaag )
Strak poging doen om alles in rugzak te proppen.

Nabeschouwing na bijna 700km stapmaatjes onderweg .
Ik begon er aan met een bang hartje .
Hoe? en vooral gaan we Compostela halen ? Ik word er even stil van nu we weten dat we er zijn .
SAMEN 7 weken onderweg .
We kennen elkaar nu veel, veel beter .
De ene wil zekerheid en volgt haar bolleke op de gps en de andere neemt het niet zo nauw , alleen
maar pijltjes volgen . Het avontuur tegenover de zekerheid geeft een mooi geheel .
De ene maakt er een boeltje van als we ergens ter plaatse waren . De andere was de netheid zelve. Op het einde was de ene iets netter maar de andere bleef haar netheid bewaren .
Oud geleerd is jong gedaan ( oei dat klopt niet)
Onderweg ging de ene de berg gezwind af en de andere zette zich
in een versnelling om berg op te gaan . Zo kwamen we samen aan .
Wat we aten was voor geen van beiden belangrijk . Dat we iets te eten hadden daar werd over nagedacht . We sleurden beiden meegepikte confituur mee tot het einde. Zelfs fruit hadden we in voorraad . Nooit hebben we honger gehad . Wat een team !!
De was kon altijd te drogen hangen want Christiane sleurde haar wasdraad en wasspelden altijd maar mee en ik profiteerde ervan . Foei .
Slapen op slaapzaal ! En het nog tof vinden ook . Ok!Wie had dat verwacht ?Dan slapen op een kamer . Ok! In twee aparte bedden .ok . Maar slapen in 1 breed bed min of meer ok de eerste maal. En dan slapen in een bed van 1.35m. Elk op het hoekje van het bed ! Maar ook dat gaf geen probleem want we hebben beiden altijd kunnen slapen .
De slappe lach kregen we altijd samen terzelfdertijd!
En vooral genieten van alles en iedereen die op onze weg kwam , ook dat deden we samen ,

Dus echte stap maatjes onderweg !
Ik ben zo dankbaar dat ik deze lange tocht heb kunnen maken samen met mijn stapmaatje . 🥾🥾

Geschreven door Stapmaatjesonderweg