We kennen allemaal nog wel de verhalen van de oorlog in het voormalige Joegoslavië half jaren 90.
Croatië is inmiddels een stap verder met toetreding tot de EU maar Bosnië Herzegovina totaal niet.
Dit land valt reistechnisch qua verzekeringen etc ook niet onder een Europa dekking.
Maar toch wilde ik vanuit Pisak, Dalmatie, de oude provinciale route door Bosnië richting Zagreb nemen.
Gewoon om ook aan Robert-Jan (20 jr) te laten zien dat er ook een ander Europa is.
Dat er andere culturen zijn en gebieden zonder internet etc.
We hadden ons goed voorbereid en zelfs een papieren kaart meegenomen zodat we geen data op de mobiel zouden verspillen.
Maar in het midden van het land werden we overvallen door vreselijk noodweer, zagen niets voor handen en ik kan nog steeds geen cyrilisch schrift lezen..
Dus toch de mobiel even aan voor de weg.
Oe, Hele lange files bij de grens overgang in Banja Luka...
Dan de iets langere route direct naar Sisak.
Daar begon ook het avontuur omdat daar geen grotere doorgaande weg was. Kleine landweggetjes langs mooie boerderijen, verlaten huizen en woestenij. In de verste verte geen dorp of beschaving te zien. Maar ook hele mooie berggebieden met ondoordringbare bossen.
350 km terug in de tijd.
Bij het binnenkomen van Bosnië werden onze id-kaarten goed gescand in een computer, maar ook ons kentekenbewijs van de auto.
Bij het binnenkomen van Croatië werd weer alles gescand maar werden we ook ondervraagd over onze reis en bestemming. Maar toch moest onze bus aan de kant.
Achterklep open. SH, we hadden er alles gewoon ingegooid. Uitgelegd dat mijn man en RJ zijn vriendin met vliegtuig terug waren vanwege werk.
Pff eindelijk doorrijden, gelukkig niet de hele bus leeg hoeven halen.
Door naar Sisak. 40 km onder Zagreb, maar ook hier heeft de tijd stil gestaan. Zeker na de grote aardbeving van december 2020.
Hier een gezellige avond gehad met een vriend van RJ en prima geslapen voor we aan de rit naar Nederland zouden beginnen.
(dit in 2 dagen gedaan )

Geschreven door Satijnster.avonturen