Inmiddels zijn we hier alweer wat dagen en beginnen we de weggetjes wat te kennen.
Maar wat een verschil met Istrië, daar de zwierige Italiaanse invloeden terwijl hier het stugge, harde van de Balkan zichtbaar is. Personeel is heel vriendelijk en bereidwillig terwijl de dorpelingen nors zijn en ons argwanend aankijken.
Het is zo dubbel. Zonder toerisme kan dit eiland niets, maar nu wordt die enkele toerist ook niet aangemoedigd om nog eens te komen. Dat is niets voor ons om ons daarop te beroepen.

Maar goed, de zee is heel mooi helder en doorzichtig van kleur, graad of 22. Rond het middaguur steekt er een best wel pittige bries vanuit het westen op. Tramontana noemen ze dat hier. Dan zitten we bij het zwembad nog redelijk uit de wind. En ook daar liggen misschien 5 a 6 stellen. Dus vaak alleen in het zwembad.
Toch is er ondanks het hele heldere water weinig aan vissen te zien op die kale zandbodem.
Zijn een dagje naar de zuidzijde van het eiland geweest. Via (weer) een smalle kronkel weg en een nog smallere tunnel en hele kleine parkeerplaatsen naar een mooi stukje strand geweest. Daar was wat meer gras en dus ook meer vissen en fel rode zeesterren.

We zien de grote veerboot elke keer aan de overkant van de baai aanleggen en hadden verwacht dat Stari Grad groter zou zijn.
Hier liggen wat kleinere scheepjes en de mega grote catamarans. De meeste boten blijven ook in de vele baaien liggen waar kleine restaurants zijn. Ondanks de eenvoud van zo'n konoba zijn de duurste champagnes aanwezig net als vis en biefstuk. Hamburgers kennen ze er niet. We werden al meewarig weggezet als toeristen!

De zon is warm, bier is koud en we maken het zelf gezellig. 2 gasten met een keyboard staan s avonds te zingen bij het hotel en zwembad. Alleen wij zitten er.
Het is zo dubbel.
En daarom waarderen we nog meer wat we wel hebben en kunnen doen.

Geschreven door Satijnster.avonturen