Doordat we dit weekend al veel voorbereidingen konden treffen, ging het inladen vanmorgen heel vlot. Nog even naar de winkel en we konden vertrekken. Ik had een boek besteld tegen de reis, maar dat had vertraging dus ik rekende er niet meer op dat ik het zou kunnen mee nemen. Maar zie, net toen we instapten kwam de postbode aanrijden! Geluk zit soms in kleine dingen… 🍀
Oma zwaaide ons uit en onze eerste verre reis met de nieuwe ‘lo-moom’ begon.
Al gauw stelden we vast dat de treinzit een verbetering was: we hoorden de kindjes veel lachen en samen spelen! Daar zaten de ‘onderweg’-kado’tjes misschien ook voor iets tussen? We hadden alleszins een zeer rustige rit! Alleen een stilstaande auto in de tunnel zorgde voor wat file aan Antwerpen.
Doordat we onze sandwiches onderweg al rijdend opaten, konden we veel kilometers maken. Een snelle stop voor de chauffeur wissel en weer op weg. Pas na 5u rijden merkten we dat de kindjes wat onrustig werden. Dus hielden we een korte pauze (mét ‘dop-dop-chips). Daarna bolden we nog een dik uur verder tot onze bestemming Epinal, waar we het laatste plaatsje van de gratis camperplaats inpalmden! 🍀
De kindjes konden op het speelpleintje spelen terwijl wij kookten en ons installeerden.
We aten lekkere spaghetti (alhoewel, de mini’s zijn niet echt fan…) en daarna was het tijd om Tiebe in bed te steken. Terwijl papa dat deed speelden Kobe en Rune nog wat op het speelpleintje. Dat gaf mama een zen-momentje om de afwas te doen, met de zonsondergang die weerkaatste op het water, wat een prachtig zicht!
Terwijl Rune en Kobe nog even tot rust kwamen op scherm, was er zelfs tijd om te lezen.
En nadat ook Kobe in bed lag, konden mama en papa nog genieten van een wijntje aan de waterkant.
Een heerlijk ontspannende eerste dag!

Geschreven door Rukoti