Gisteren stapten we met 3 enthousiaste kindjes richting Legoland, waarbij Tiebe al meteen bleef zeggen "ik wil weer 'zo' doen" (met het handgebaar van de Ninjago-attractie). Het bleek dat hij dit nog vaak zou moeten vragen, want de wachtrij was 's morgens iets te lang... We gingen eerst naar de 4D-cinema, een speciale ervaring waarbij we tijdens de politie-achtervolging wind, warmte en waterdruppels voelden. Het "hot-dog! hot-dog?"-meneertje zullen we alleszins nog lang onthouden! Omdat de wachtrij voor de rollercoaster ook 40 minuten duurde, ging Andy ondertussen met de mini's de kleuterattracties doen. 40 minuten quality time voor Frauke en Rune, en gelukkig echt de moeite waard want het was een zalige kriebels-in-de-buik rit! Hierna besloten we toch aan te schuiven bij de Ninjago-attractie, waarbij de nachtmerrie van elke ouder werkelijkheid werd: na 30 minuten aanschuiven 'mama ik moet kaka doen'. Gelukkig mochten we vlot terug naar ons gezinnetje na de sanitaire stop, waarna we bijna onmiddellijk weer 'zo' mochten doen! We sloten de dag af bij de brandweer-attractie (waarbij team Andy-Rune-Kobe derdes werd!) en de allerlaatste rit van de luchtballonnen.

Vanmorgen konden de kindjes na het ontbijt nog uitgebreid spelen in het Feriendorf, waar het na het openingsuur van Legoland heel rustig spelen was! Kort voor de middag vertrokken we dan richting Schwarzwald! Een mooie rit door uitgestrekte velden die steeds heuvelachtiger werden. We hadden ons voorgenomen om onderweg inkopen te doen, maar blijkbaar is Goede Vrijdag in Duitsland een officiële feestdag, dus waren alle winkels toe. Gelukkig hebben we alles bij en zijn we dan maar gestopt om ons potje zelf te koken (huisgemaakte stoverij met purree!). Vele kilometers later konden we dan toch een bakkerij vinden die open was, die ook nog eens heerlijk krokant stokbrood verkocht! Onderweg vertelde Andy dat hij in het Zwarte Woud ooit eens de typische Schwarzwalder Kirschetorte had geproefd. Uiteraard wilden wij ook van deze traditie genieten dus we hadden een nieuwe missie: taart vinden! In het hotel te Schönwald waren alle tafels helaas volzet, en het werd steeds later en later waardoor we vreesden dat we de taart aan onze neus zouden zien voorbij gaan. Bovendien hield de regen niet op, terwijl er nog een bezoekje aan de watervallen van Triberg op de agenda stond... Na een uitdagend stukje bergop en bergaf, waarbij we de remmen van onze geliefde 'lo-moom' tot het uiterste dreven, stopten we voor het avondeten. Hierna verminderde de regen, waardoor we het toch waagden om nog naar de watervallen te rijden. Het werd een wandeling met paraplu's, maar toch heel mooi en door het late uur moesten we zelfs niet meer betalen, wat een meevaller! Om onze dag helemaal goed te maken, konden we bij het nabijgelegen Zu Lilie nog (de laatste!) twee stukjes taart 'mitzunehmen' verkrijgen! We keerden terug naar de lo-moom, reden nog 5 minuutjes naar onze bestemming en speelden nog een gezelschapspelletje bij ons langverwachte stukje taart.

Nu ligt iedereen al in dromenland, morgen gaat de reis verder richting Luxemburg.

Geschreven door Rukoti