Vanmorgen waren Andy en Frauke als eerste wakker. Het was wachten op geluidjes van boven in de alkoof voor we opstonden. Rune en Kobe vonden het geweldig om boven te slapen. Het was er zo warm dat ze allebei in hun 'blote poepie' hadden geslapen, en dat vonden ze natuurlijk heel grappig! We genoten van ons laatste ontbijtje in de zon, en begonnen daarna als een geoliede machine alles in te pakken. Iedereen hielp een handje mee: Rune stak de stoelen in de koffer, Kobe en Tiebe deden beurtelings de slotjes van de koffers open en dicht, reden met de WC-cassette,... Omdat het zo vlotjes ging, konden we om 11u al van de camping bollen. Nog eens tanken en wat cola inslaan, en we konden vertrekken. We hadden een tocht van een viertal uur voor de boeg, maar besloten toch om ons middageten al rijdend te nemen. Dan zouden we zeker op tijd aankopen op onze tussenstop: een wijnboerderij. Dat dachten we tenminste, maar dat was buiten een verkeersongeval gerekend waarvoor de snelweg volledig was afgesloten. Ondanks de aankondiging en met hulp van onze GPS, stonden we toch 2 afritten voor het ongeval al heel lang in de file om van de snelweg te geraken. Dit op slechts 22km van onze bestemming. Gelukkig moesten we niet de omleiding volgen die de meeste 'Route Du Soleil' toeristen aflegden, waardoor de rest van de rit rustig en vlot verliep. Eigenlijk mogen we niet klagen, want dit is de eerste echte vertraging die we hebben sinds we 2,5 weken geleden vertrokken!

Uiteindelijk kwamen we pas rond 18u aan op de wijnboerderij, maar we waren meteen heel blij met onze keuze! Er is plaats voor een vijftal campers. Je kan er gratis overnachten maar er wordt wel verwacht dat je (minstens) één fles wijn aankoopt. Je mag zelf je fles kiezen en het bedrag in een enveloppe in de brievenbus doen. Wat een gemoedelijke, vertrouwelijke sfeer! We kiezen voor de Blanc de Bourgogne en de Aligoté. De eerste is wat teveel 'floraal' voor onze smaak, maar de tweede bevalt ons heel goed! Ondertussen steekt Andy de BBQ aan, met een prachtig wijd uitzicht over de omliggende weides. Opeens komt het paard in de naburige wei in galop naar ons gelopen. Terwijl de kindjes na het eten nog even op het speeltuintje speelden en voetbalden, konden Andy en Frauke wat bijpraten en genieten van de rust.

We merken echter al snel dat we niet meer in het zuidelijke Frankrijk zijn: na een tijdje begint het goed af te koelen en kruipen we gezellig in de mobilhome. Het is bedtijd voor de mini's, en Frauke, Andy en Rune sluiten de avond af met een spelletje Risk.

Geschreven door Rukoti