Na het ontbijt op verkenning in Steytlerville, een bijzonder dorp.
Hier geen mooi gerestaureerde Kaaps-Hollandse huizen maar typische Karoo-stijl huizen met veel hout, een stoep(veranda).
We maken een wandeling door het dorpje.

De mevrouw van het guesthouse vraagt welke route we vandaag nemen,
en vertelt ons dat de R329 een heel gevaarlijke route is, ze raadt ons aan om niet te snel te rijden.
Er gebeuren zeer veel ongelukken met overstekende Kudu's, een soort hert met 2 gekrulde hoorns.

We hebben een Kudu langs de weg zien liggen, die was blijkbaar niet snel genoeg overgestoken😢
We spotten onderweg een paar giraffen in een privaat natuurreservaat.
🐒in de lens vangen lukt ook vandaag weer niet, ze zijn ons veel te vlug af.

Het landschap wordt langzaam groener.

Via de R75 en daarna de R334 naar Coega, richting Colchester.
Onderweg even vóór Coega kunnen we onze ogen niet geloven.
Zo'n vieze Township zijn we nog niet tegengekomen.
Het is overal plastiek wat de klok slaat, vuil en viezigheid alom, tot zelfs verschillende kilometers na het dorp.
We zijn er gewoon niet goed van.

Even vóór Colchester zien we in de verte de zoutmijnen liggen.

Nu zijn we snel in Colchester, vernoemd naar de oudste stad in Engeland.
Colchester staat bekend voor de toegang naar Addo National Park.
De natuur, met zijn bewegende zandduinen, is ongerept gebleven.
Deze bijzondere duinen worden geschat 10.000 jaar oud te zijn en zijn gelegen op nog oudere duinen waarvan de ouderdom geschat wordt op 100.000 jaar.

Al snel hebben we ons guesthouse Sundune aan de Sundaysriver gevonden.
We checken in en gaan op zoek naar het enigste restaurant in Colchester, waar tevens ook het toeristenkantoor ligt.
Verder ligt er nog een Spar-winkel en een tankstation, that's it, maar wel gezellig.

Na de lunch reserveren we meteen een boottocht op de Sundaysrivier. Vandaag begint toch ook het weekend 🙂

Vlug even onze spullen wat uitpakken en even later steken we samen met de schipper van wal.
We varen direct naar het Dunefields reserve.
Prachtig, al die verschillende formaties van zandduinen!!!
Je kan hier ook sandboarden met een snowboard van de duintoppen tot aan de oever van de rivier. Eigenlijk jammer om dit stuk natuur voor zoiets te gebruiken!!
Aan de oever vrolijke tafereeltjes, mensen slaan hun tenten op voor het weekend, de braai hebben ze meegenomen.
Er wordt veel gevist.

Het is heerlijk zo met ons tweetjes op de Sundaysriver, maar ...net na de sunset...
prut prut prut en de boot is uitgeschud.
Het schoepenwiel zit verward in een kluwen van visdraad en takken, de motor valt stil!!
De boot drijft naar de kant, botst tegen takken, en oude bomen en dreigt een andere voor anker liggende boot te rammen.
Ik krijg het!!!
Ben ik al zo flink dat ik weer meedeed, is dit nu mijn beloning!😬

De schipper roept hulp in van een passerende boot en vraagt een mes om de visdraad los te kunnen snijden.

Na zo'n 10 minuten is de klus geklaard en gelukkig kunnen we terug varen, het begint ook al fris te worden, al bij al net voor het donker van de boot.

Nog verslagje schrijven en duiken in bed.

Geschreven door Rige.reizen