Na een heerlijk Engels ontbijt nog even overlegd met de Zwitser, het is bewolkt en het miezert een beetje.
Hij adviseert om toch richting Swartbergpass te gaan en ergens onderweg te beslissen om de pas te nemen ja of neen.
Hij als Zwitser beweert dat hij nog nooit zo'n stuk mooie natuur heeft gezien.
We nemen de proef op de som en beginnen eraan, want ook wij hebben gelezen dat de spectaculaire Swartbergpass een van de mooiste van het land is.
Deze 27km lange gravel weg voert je dwars door de bergketen die de scheiding vormt tussen de Kleine en de Grote Karoo.
"Karoo" betekent plaats van weinig water.

Tussen het dorp en de bergen ligt de 12.500 hectare Groenfontein vallei.

In het begin zitten we in de wolken en regent het een beetje, maar éénmaal de top voorbij is de zon weer van de partij en krijgen we adembenemende uitzichten met enorme rotspartijen, diepe kloven en ontelbare haarspeldbochten, magnifiek!! De Zwitser heeft gelijk!

We passeren kleine nederzettingen die wel erg veel op onze werkomgeving in Nicaragua lijken.
Ook wanen we ons af en toe in de Rocky Mountains!!

Overal nog olijfbomen en kleine wijnvelden.
Voor de rest overweldigende natuur, geen of weinig auto's.
Onderweg spotten we enkele springbokken, struisvogels, en een schildpad die de weg oversteekt.
Een paar apen willen niet op de foto en zijn ons te vlug af.

We arriveren in het mooie slaapstadje Prins Albert en nemen een lunch.

Dan op naar de Meiringspoort-kloof richting onze volgende slaapplaats, De Rust.
Onderweg worden we weer overweldigd door de schitterende natuur met diepe afgronden
en grote kleurrijke rotsformaties.

In De Rust is er nog steeds veel landbouw, veel struisvogels.
Ook hier Port en desertwijn.
In de omgeving van de Karoo is de ezelskar voor de locale bevolking nog altijd een belangrijk vervoermiddel.

We checken in bij Oliver's Rust.
We eten bij een eenvoudige eettent een braai, lekker!
Omstreeks 20uur verschenen de petrollampen weer op tafel.
Na het eten werden we onder begeleiding van een ober weer naar huis begeleid, alhoewel de eettent maar 10 stappen verwijderd is van ons bed, er hangen wat straatjongeren rond in de buurt die misschien wat overactief worden in het donker!

We zitten hier nu met ons pitslamp het verslag te maken, Oliver heeft vergeten om een kaars voor ons klaar te zetten.
Weer geen foto's en geen blog vandaag, het leven kan hard zijn voor een blogger in het buitenland😬

Het was een schitterende dag!

Geschreven door Rige.reizen