Om 12 uur vannacht was de buurvrouw boos op haar man. Vanmorgen vertelde Rik dat ze om kwart over 11 met veel lawaai binnen waren gekomen en waarschijnlijk dronken waren. Maar onze wraak was zoet, want onze deur van de cabin kregen we vanmorgen niet dicht dus dat was wat gedoe (en gebonk hihi).

Lekker geslapen tot kwart voor 7.
In het (enige) restaurant pancakes als ontbijt besteld; kregen we allebei 3 mega grote fluffy pannenkoeken met een doorsnede van 15 cm! Ik heb er 1,5 opgegeten en Rik 2. De rest konden we meenemen en ook de maple syrop kregen we mee.

Uitgecheckt en een half uur de geweldig mooie Icefields Parkway gereden naar de plek waar we ons moesten melden voor onze Athabasca gletsjerwandeling.
Bij het begin was het 7 graden en op de gletsjer zelf zo’n 5 graden kouder. Dus voorzien van een winddichte jas, muts en handschoenen onder begeleiding van onze gids Larry op pad.
Eerst een stukje met een busje, daarna een wandeling over stenen (met daaronder ijs) naar de voet van de gletsjer. De spikes bevestigd en de gletsjer op geklommen. Geweldig! Dat was echt een bijzondere ervaring.
De hele tocht heen en terug was 5 km en we zijn ruim 3 uur op pad geweest. Ondertussen veel informatie gekregen over de gletsjer. Natuurlijk over de snelheid waarmee deze kleiner wordt, maar ook dat Canada het water gebruikt om olie mee te winnen in plaats van het te gebruiken als bijvoorbeeld drinkwater.

Toen we om 1 uur terug waren, hebben we eerst een koffie gescoord bij de Starbucks. En ja hoor, het leek goed te gaan, maar de koffie voor Rik bleek in de beker met mijn naam, haha.

Het oorspronkelijke plan was om daarna door te rijden naar Jasper, maar dat plaatsje is half juli voor 30% verwoest door bosbranden en dus niet open voor toeristen. De weg ernaartoe vanuit het zuiden is sinds kort weer open, maar je mag vrijwel nergens stoppen.

We zijn wel een deel van Jasper National Park ingereden en hebben geluncht (pannenkoeken 😃) op een van de weinige plekken waar je wel mag stoppen. Een hele bijzondere lunchplek dus.

Het was toen inmiddels al half 3. Tijd om terug te gaan. Riksja heeft onze reis aangepast en we verblijven weer 2 nachten in Canmore in hetzelfde hotel.

Er is zoveel te zien hier dat we echt keuzes moeten maken.
We hebben even gekeken bij Mistaya Canyon en bij Peyto Lake. Die laatste was echt druk. Dus snel even een foto en dan ruimte maken voor andere toeristen. Een beetje Japanse taferelen…

Het is een lang weekend voor de Canadezen aangezien het morgen Labour Day is, dus dat zorgt voor extra drukte.

Al met al was het gewoon weer een mooie zonnige dag met temperaturen tussen de 21 en 29 graden, afhankelijk van hoe hoog we zaten.

Om kwart over 6 waren we in ons hotel The Grande Rockies Resort en we kregen zelfs dezelfde kamer.

Onze bagage naar de kamer gebracht en op het terras van het restaurant gaan zitten voor een drankje en wat te eten.
Het was een lange vermoeiende en indrukwekkende dag.
Morgen maar iets rustigers doen.

Geschreven door ReizenmetLaura