Nanouk maakt ons rond 7u30 wakker voor een plasje maar het is nog frisjes en we slapen opnieuw wat langer. We komen slechts traag op gang en vertrekken rond 11u20 naar onze volgende bestemming Skoura. Ouarzazate ligt op onze route en we doen nog wat inkopen in de nieuwe Carrefour aldaar. De winkel is pas sinds 3 maanden open en ernaast komen waarschijnlijk nog winkels en moderne appartementen, zelfs uitgerust met een lift. Onze voorraad extra aangevuld omdat er in het zuiden praktisch geen grootwarenhuizen zijn. Het is intussen etenstijd en even voorbij Ouarzazate eten we een lekker Frans broodje, voor mij althans. Riet is tevreden met een gewoon brood.
We vervolgen onze weg via de N10. Een zeer mooie rechte lange weg. Onze bestemming vandaag is Skoura een 45 km verder waar we rond 14u30 arriveren op camping Amrhidil. We rijden door de vallei van de Dades tussen de Jbel Sagho en het massief van de Hoge Atlas.
Riet kan wat surfen aan het zwembad, terwijl ik bij onze tsaren blijf. Om 16u30 hebben we een afspraak met Abdul, die onze gids zal zijn in de palmoase en de Kasbah Amrhidil.
Skoura is de eerste halte op de route van de 1000 Kasbah tussen Ouarzazate en Tafilalelt. De meeste zijn thans ruïnes, andere zijn privébezit of verbouwd tot hotel.
We vertrekken met Abdul samen met onze tsaren en wandelen eerst een eind door de oase. Het is de grootste palmoase van zuidelijk Marokko, 52km2 en er staan 140.000 palmen. Uiteraard bezoeken we slechts een heel klein gedeelte ervan. We zien er het irrigatie systeem, de khetarra’s, waarbij het water door kanaaltjes stroomt en gedeelten kunnen bevloeid wanneer nodig. Ook hier wordt het watertekort een probleem. We proeven van een tamarisk blaadje dat naar zout smaakt omdat de boom bij watertekort zout onttrekt uit de grond. Dadelpalmen, die ziek zijn door een soort zwam, probeert men te redden door de stam gedeeltelijk te verbranden. Er worden voornamelijk dadels en vijgen maar ook olijven, amandelen, abrikozen en granaatappels verbouwd en ook luzern en graan evenals groenten zoals tomaten, wortelen, boontjes enz.
We komen ook nog langs de ruïne van een marabout, waar een heilige ligt begraven.
Onze laatste bestemming is de Kasbah Amrhidil, één van de grootste in Marokko. De Kasbah is gebouwd in de 17de eeuw voor de Caïd van Skoura. De Kasbah is heel fotogeniek en komt regelmatig voor in reisbrochures en staat ook afgebeeld op de vroegere biljetten van 50 dh. De Kasbah diende als locatie voor films zoals Ali Baba en de 40 dieven en ook Lawrence of Arabia.
De Kasbah is heel goed bewaard. Het is een levend museum en we krijgen een heel goed idee hoe men er heeft geleefd. We zien er de voorraadkamers, de verblijfplaats van de dieren, een olijvenpers en de keukens waar nog ovens staan. Brood werd er op 2 manieren gebakken: tafarnoute is brood gebakken op stenen en tanourte waarbij het brood naast de oven werd gebakken. Op de bovenste verdieping waren in de 4 torens de 4 slaapkamers van de vrouwen van de chef. De hoofdvrouw besliste wiens beurt het was om bij de chef te slapen.
Je hebt er een prachtig uitzicht op de palmoase en beneden de koranschool en de moskee en de patio waar de 5 vruchten van het paradijs staan. Abdul geeft ons ook uitleg over de tekens die zijn afgebeeld maar het was wat veel om het allemaal te onthouden.
We zijn pas na 19 uur terug op de camping na een zeer leerrijke rondleiding. Abdul lust ook wel een glaasje en vraagt of we geen fles wijn op overschot hebben. Je kan dit moeilijk een gift aan de armen noemen maar we hebben op die manier toch in zekere mate één van de pijlers van de Koran voltooid. De andere zijn de geloofsbelijdenis, de 5 dagelijkse gebeden, het vasten tijdens de ramadan en de pelgrimstocht naar Mekka. We hebben uiteraard niet de bedoeling om ook de andere pijlers te volbrengen.
Lekkere koude schotel gegeten bereid door Rietje.
Vandaag 60 km gereden en draaglijke temperaturen.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis