Van Oualidia naar Safi en onze Milan is 6 jaar vandaag.
Marokko, Safi
Zoveel gegeten gisterenavond en dat had zijn effect op onze nachtrust. We hebben niet zo best geslapen.
Iets voor 10 uur vertrokken uur uit de heel rustige camperplaats in Oualidia.
Het is maar een 70 km langs een heel mooie kustweg, zegt ons Ciske, maar het was weer heel smal. I don’t like it. Eerst de camping in Safi gezocht waar we om 11u30 zijn aangekomen en gegeten. Daarna op zoek naar de Maroc telecom omdat we geen tegoed meer hadden op ons kaartje.Toch een flink eind stappen voorbij de sardienenfabrieken, voorbij de Colline des Poitiers, voorbij het keramiek museum en nog voorbij de stadsmuren en de medina. Allemaal tevergeefse moeite want aan het loket was een héél onvriendelijke bediende die ons in feite niet verder wou helpen. Ciske heeft het dan gevraagd aan een andere vrouw die al bij hem gestaan had voor een foto van onze tsaren. In een Maroc Telecom kan je geen kaartje opladen. In feite is het eenvoudig: je moet gewoon naar het telefoonnummer bellen dat aan het kaartje is toegekend; in heel wat winkeltjes zelfs gewone kruidenierszaken kan je eveneens je kaartje laten opladen.
Ondertussen hadden we grote dorst en hebben we een muntthee gedronken op een terrasje. Daarna heeft Rietje nog het keramiek museum bezocht terwijl ik buiten bleef wachten met onze tsaren. Nanouk en Nimrod moesten op de foto met alle personeel van het museum; de ene na de andere kwam poseren met onze tsaren. Het is hier echt niet te doen. Onze tsaren staan hier meer op de foto dan we er ooit zelf al genomen hebben; constant moeten we stoppen en wordt er om een foto gevraagd. Op den duur is het niet leuk meer, maar we blijven vriendelijk. Ze komen zelfs op hun brommertje achterna om een foto te vragen. De Portugese muren rondgewandeld en in de medina ons kaartje laten opladen maar met de honden was dat geen sinecure. Overal keramiek op de grond en overal katten wat geen goede combinatie is. Katten zijn er hier in overvloed en onze lieverds zijn dan allesbehalve lief. Morgen vlug eens teruggaan zonder honden.
We hebben ook de grootste tajine ter wereld gezien met een doorsnede van meer dan 6 meter. Het vertegenwoordigt tegelijk het aardewerk en de sardienen, de 2 symbolen van de stad.
Safi is een grote stad die aan het begin van de 16de eeuw door de Portugezen werd bezet en van muren en torens werd voorzien. In een van de forten is nu het Museum van Keramiek gevestigd. Safi is nu vooral bekend voor zijn sardienenverwerkende haven en het verwerken en exporteren van fosfaten en vooral ook voor zijn pottenbakkerskunst.
We zagen het niet meer zitten om terug naar de stad te gaan naar een restaurant en dan maar zelf gekookt. Lekkere Tomaten kurkuma detox soep en daarna een quiche met patatjes en gerookte zalm en ei klaargemaakt in mijn Omnia oventje.
De groetjes aan Jan en Erna van de pauw. En we hebben terug internet, zodat we konden chatten met Milan die vandaag 6 jaar wordt.
Vandaag slechts 67 km afgelegd.
Iets voor 10 uur vertrokken uur uit de heel rustige camperplaats in Oualidia.
Het is maar een 70 km langs een heel mooie kustweg, zegt ons Ciske, maar het was weer heel smal. I don’t like it. Eerst de camping in Safi gezocht waar we om 11u30 zijn aangekomen en gegeten. Daarna op zoek naar de Maroc telecom omdat we geen tegoed meer hadden op ons kaartje.Toch een flink eind stappen voorbij de sardienenfabrieken, voorbij de Colline des Poitiers, voorbij het keramiek museum en nog voorbij de stadsmuren en de medina. Allemaal tevergeefse moeite want aan het loket was een héél onvriendelijke bediende die ons in feite niet verder wou helpen. Ciske heeft het dan gevraagd aan een andere vrouw die al bij hem gestaan had voor een foto van onze tsaren. In een Maroc Telecom kan je geen kaartje opladen. In feite is het eenvoudig: je moet gewoon naar het telefoonnummer bellen dat aan het kaartje is toegekend; in heel wat winkeltjes zelfs gewone kruidenierszaken kan je eveneens je kaartje laten opladen.
Ondertussen hadden we grote dorst en hebben we een muntthee gedronken op een terrasje. Daarna heeft Rietje nog het keramiek museum bezocht terwijl ik buiten bleef wachten met onze tsaren. Nanouk en Nimrod moesten op de foto met alle personeel van het museum; de ene na de andere kwam poseren met onze tsaren. Het is hier echt niet te doen. Onze tsaren staan hier meer op de foto dan we er ooit zelf al genomen hebben; constant moeten we stoppen en wordt er om een foto gevraagd. Op den duur is het niet leuk meer, maar we blijven vriendelijk. Ze komen zelfs op hun brommertje achterna om een foto te vragen. De Portugese muren rondgewandeld en in de medina ons kaartje laten opladen maar met de honden was dat geen sinecure. Overal keramiek op de grond en overal katten wat geen goede combinatie is. Katten zijn er hier in overvloed en onze lieverds zijn dan allesbehalve lief. Morgen vlug eens teruggaan zonder honden.
We hebben ook de grootste tajine ter wereld gezien met een doorsnede van meer dan 6 meter. Het vertegenwoordigt tegelijk het aardewerk en de sardienen, de 2 symbolen van de stad.
Safi is een grote stad die aan het begin van de 16de eeuw door de Portugezen werd bezet en van muren en torens werd voorzien. In een van de forten is nu het Museum van Keramiek gevestigd. Safi is nu vooral bekend voor zijn sardienenverwerkende haven en het verwerken en exporteren van fosfaten en vooral ook voor zijn pottenbakkerskunst.
We zagen het niet meer zitten om terug naar de stad te gaan naar een restaurant en dan maar zelf gekookt. Lekkere Tomaten kurkuma detox soep en daarna een quiche met patatjes en gerookte zalm en ei klaargemaakt in mijn Omnia oventje.
De groetjes aan Jan en Erna van de pauw. En we hebben terug internet, zodat we konden chatten met Milan die vandaag 6 jaar wordt.
Vandaag slechts 67 km afgelegd.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Straf van die tajine.
PATRICK 2019-01-30 22:09:28
Zoveel keramiek......een paradijs ! Zo leren we nog eens bij, nooit geweten dat Marokko nog aan de Portugezen behoorde, dacht altijd van de Fransen...
isabelle 2019-01-31 14:51:17
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
