Vanmorgen vroeg op pad omdat het mooi weer was. We hadden bedacht als het mooi weer is gaan we gelijk naar de Noordkaap. Als het slecht of slechter is gaan we het morgen proberen. We hadden geen geluk maar super geluk. Prachtig weer. We hebben door de jaren heen heel veel mooie dingen gezien maar dit is wel heel bijzonder. De weg naar de Noordkaap is erg lang, misschien wel 100 km. Je rijdt door heuvels, bergen. Geen bomen meer te zien en overal nog resten sneeuw. Het was steeds een graad of 18. Top dus. Ik kan het landschap niet zo goed omschrijven. In de boekjes en reisgidsen wordt het een maanlandschap genoemd maar daar ben ik nooit geweest dus dat kan ik niet zeggen. Heel veel rotsen en stenen. We hebben wel ontelbaar veel rendieren gezien. Groot, klein, licht, donker, met en zonder gewei. Vaak moesten we er voor remmen want ze lopen gewoon midden op de weg en trekken zich niets aan van auto’s, campers en mensen. Geweldig!!!!! Tussen de sneeuw ontstaan spontaan enorme smeltwatermeren. Heel koud en kraakhelder. Een groot deel van de route hebben we vandaag langs het Porsangerfjord gereden. Dit is ijsvrij door de Golfstroom. Bij het stadje Honningvag lag een enorm cruiseschip en je snapt het al, al die mensen gingen met touringcars naar de Noordkaap. De weg naar de Noordkaap is niet echt druk maar ook niet van beste kwaliteit. Af en toe een stukje grind en soms erg smal. Soms waande je je in Frankrijk met heuse haarspeldbochten alleen niet zo hoog. Her en der gingen we door flinke tunnels. De Honningvag tunnel was zeker niet de langste, 4440 m maar wel ruim 200 m onder het water dus dalen en stijgen in de tunnel. Als er rendierentrek is worden ook de rendieren door de tunnel gevoerd. Vroeger gingen ze zwemmen onder begeleiding van de marine. Zij hielpen de zwakkere dieren. Uiteindelijk kwamen we dan op de Noordkaap. Het uiterste puntje van het Europese wegennet. Het is een uit de Noordelijke ijszee opstijgende rotsformatie van 307m hoog. Op het puntje staat een grote globe, her en der wat herinneringsmonumenten van beroemde mensen die er geweest zijn. Een leuk café waar we een lekkere wafel hebben gegeten. Er staan een aantal stenen geformeerd en dat zijn de Wereldkinderen. In 1989 kwamen er 7 kinderen uit allerlei delen van de wereld bij elkaar en daar zijn monumenten van gemaakt. Leuk om te zien. In de rotsformatie hebben ze een bioscoop gemaakt waar een film over de seizoenen op de kaap wordt gedraaid. Indrukwekkend. Er zijn 3 etages onder de grond. Ook is er een grote souvenierwinkel, een lange gang met de ontwikkeling van de Noordkaap vanaf de ontdekking in 1553 door de Thai kapitein Chancellor. Het weer is niet te beschrijven. Van de meeste mensen die ik gesproken heb die hier zijn geweest hoorde ik dat het mistig was of regende. Wij hebben zon!!!!! We staan nu op camping Nordkapp, eigenlijk een asfaltplaats langs de weg. We hadden ook op de Noordkaap zelf kunnen blijven staan maar daar heb je niets anders dan een wc en de verhalen zeggen dat het weer zo maar om kan slaan en dan sta je in de volle wind. Hier hebben we stroom, wc en douche. Wel lekker. Morgen gaan we weer verder.

Geschreven door PetraBoswinkel