Bezoek aan de Meteora kloosters in Kastraki-Kalambaka.
Vanmorgen om 10.00 u begonnen aan de fietstocht naar de kloosters op de Meteora. We hebben deze reis een hoop mooie dingen gezien. We hebben op andere reizen mooie dingen gezien maar voor mij was dit wel een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien. Enorme kale rotsen waar al vanaf het jaar 1100 monniken leefden. Eerst in grotten en later in kloosters die ze steen voor steen bouwden en groter maakten als ze weer geld geschonken kregen. Er staan nog veel kloosters en resten van kloosters maar er zijn er nog maar 6 in gebruik. Ze zijn niet allemaal alle dagen voor publiek toegankelijk en als je er in komt zie je echt geen glimp van de monniken maar de Grieks orthodoxe kerk zie je hier wel in al zijn oorsprong. Prachtige iconen, kerkboeken, kerkelijke benodigdheden, kelken, kruizen etc. Het een nog mooier als het ander. Rijk versierd in goud of zilver. Alles is goed onderhouden of gerestaureerd. De ligging is zo bijzonder dat het haast niet te beschrijven is. Het zijn gewoon hele hoge kale rotsen waarop gebouwd werd. Het uitzicht is adembenemend. De fietstocht was dat overigens ook. Feitelijk was het een klim, van bocht naar bocht. Gelukkig mochten we als beloning ook weer naar beneden. We hebben het samen gedaan met Jan en Inge. Zij waren ook mee naar de Ouzobrouwerij en dus ook niet bang om een helling op te gaan. Anderen gingen met het openbaar vervoer of met eigen auto. Sommigen zijn terug gelopen maar dalen vindt mijn knie nog niet fijn. Ook de trappen in het klooster was wel even afzien maar ja, dat hoort erbij. Onderweg naar beneden heeft Robbert nog een schildpad gered. Daar zie je er hier overigens heel veel van. Na de afdaling naar het terras en nadat we bekomen waren in Kalambaka naar de Lidl. Kleine tegenvaller, weer een paar hellingen en je voelde het zuur in je benen. Maar goed, alles weer gelukt. Vandaag de laatste dag in Griekenland. Morgen naar Noord-Macedonië en zaterdag naar Albanië. We weten niet hoe het daar zit met internet. Als het net zo belachelijk is als in Servië horen jullie dus een paar dagen niets. Als het meevalt kom ik gewoon even op de lijn. Een paar extra foto’s omdat het zo geweldig was.

Geschreven door PetraBoswinkel