We zijn nog even bij de mcdonalds wezen lunchen in Invercargill. De big macs smaken toevallig hetzelfde als in Nederland. Daarna door naar het vliegveld. Geen tickets, stoelplaatsen en paspoortcontrole. Wel moesten we zelf gewogen worden en kwamen we met ons gewicht op de laadlijst. Wat staat ons nu weer te wachten?

Een welgeteld achtpersoons propellorvliegtuig. De stoelen waren bekleed met schapenbont. Een klein vluchtje van 20 minuten met schokjes en gekraak. Zo kan je ook vliegen en het is nog leuk ook. De bus stond op de landingsbaan klaar en we werden naar het centrum gereden waar Phillippa ons op stond te wachten.
Ze gaf een rondleiding door de stad: bar, winkel, informatiecentrum, fish&chips, restaurant en tankstation. Alles heeft ze laten zien. Wereldstad waar 400 mensen wonen. Daarna doorgereden naar haar huis en ons verblijf voor de komende 3 dagen. De weg werd smaller, gravel en bochtig langs de kust. 5 Minuten rijden en 25 minuten mnvanuit centrum. Wat een geweldig huis en een uitzicht waar iedereen jaloers op wordt. Ian (Phillippa's man) bracht ons naar de bar om een afhaalpizza te bestellen welke we in ons huis konden opeten.

De wandeling op en neer van en naar het huis leek ons te veel en Phillippa regelde een auto voor ons die we twee dagen kunnen gebruiken. Een rammelbak. Heel voorzichtig reed ik de bochtige weg naar het centrum. Erg inspannend. Het weer zat mee. Geen wolkje aan de lucht, geen wind en de temperatuur steeg. Een heerlijke wandeling in de ochtend langs de kust met verlaten baaitjes. 'S middags heerlijk wezen zonnen in de tuin. Einde van de middag andere wandeling gemaakt. Die was hartstikke modderig en niet goed onderhouden. Het was wel een hoogtepunt, maar gevloekt werd er ook.
nog even lekker ciabatta met tzatziki en brie gegeten. 'S avonds naar de haven. Om negen uur gaat de boot vertrekken naar de peninsula waar kiwi's gespot worden. Het was een heerlijke boottocht bij ondergaande zon. Mooie kleuren water en.....pinguïns! Ze zwommen daar gewoon. Aangekomen kregen we zaklamp en uitleg over kiwi's.
Doordat het warm was en geen wolkje aan de lucht is de kans om kiwis te spotten klein. Balen. Hebben wij weer...
Als pinguïns liepen we door het donker wordende regenwoud. Geen kiwi. Op het strand ook al geen geluk. We moesten op het strand wachten en onze gidsen zouden gaan zoeken. De sterrenhemel was schitterend en maakte het wachten aangenamer. Opeens moesten we snel lopen. Er was een kiwi gespot! We hebben lange tijd kunnen genieten hoe de kiwi met zijn lange snuit in het zand onder zeewier zat te prikken naar voedsel.
Wauw wat een mooi beest. Moe en diep in de nacht in ons tijdelijke huis aangekomen.

Helaas hadden wolken ons weer gevonden toen we wakker werden. Na het ontbijt ging het regenen net toen we naar de vuurtoren wilde lopen. Bui duurde kort en daarna korte wandeling gemaakt. 'S middags naar haven waar we werden opgewacht door Ang., onze gids voor onze tocht op Ulva eiland. Ulva eiland wordt ook wel vogeleiland genoemd. Geelkop, rode zadelrug, parkiet, bellbirds, robbins, weka's en uilen zijn we allemaal tegengekomen. Heel leerzaam. Robbins zijn heel leuk: als je met de voet wat door de grond wroet, komen ze daarna gelijk de grond checken op eten. De weka's had kuikens. Zo schattig. De wind gaat opzetten, de boottocht wordt al hobbelig. Hoe zal het gaan met onze terugvlucht naar het zuidereiland morgen?

Geschreven door Peter-en-marcel-in-nieuw-zeeland