Met gierende banden richting Taupo, een klein stukje naar het noordwesten rijden. Dit zat niet in de planning maar we hoorden toch mooie dingen hierover van andere toeristen. Dus eigenwijs en toch maar even langs gegaan.
Taupo is een heel leuk plaatsje aan een enorm groot meer Lake Taupo. Dit meer is ontstaan toen een vulkaan compleet uit elkaar is geexplodeerd en daarna een groot gat achter liet waar bergwater inliep. Het is dan ook het grootste vulkaanmeer ter wereld. En met de drie andere vulkanen op de achtergrond, waarvan eentje met sneeuw, krijg je de mooiste foto's ! Wat een uitzicht zeg ! Het was ook heerlijk weer dus dat werkt ook mee aan de stemming van ons. Het weer is overgens erg wisselend. De ene dag nat en frisjes (18 graden) en de andere dag warme wind en veel zon (28 graden). We hebben deze verschillende weersomstandigheden ook wel eens op 1 dag gehad.... erg moeilijk om je hier op te kleden.
Na een lekker bakkie koffie in Taupo zijn we naar de Haku falls gereden. Deze waren erg mooi en vooral erg heftig. In een nauwe doorgang gaat per minuut het water van 6 zwembaden hier doorheen. Je voelt de grond gewoon trillen, zo heftig.
Na een ritje langs het meer en door Dessert Valley kwamen we aan in Ohakune. Een klein bergplaatsje aan de rand van de drie vulkanen. Normaal een echt skidorp, maar in de zomer logeren hier de wandelaars van de Tongariro Crossing.
Dit is een eendaagse wandeling die enorm populair is. En deze zouden we morgen gaan doen. We moesten om zeven uur al klaarstaan dus op tijd naar bed ! Onze gastheer en vrouw Alan en Susie van de Manuka Lodge snapten dat wel, ze waren sowieso ontzettend aardig.
En toen de dag van dé wandeling van Nieuw Zeeland voor ons. En dat hebben we geweten zeg. Om zeven uur zaten we al in een bus onderweg naar de start van de wandeling. En na 19,6 km lopen wordt je dan op een ander punt opgehaald. De omgeving zag er al supermooi uit en gelukkig was het ook mooi weer. De wandeling liep langs en op de drie vulkanen.
Het eerste uurtje ging nog wel lekker. Daarna werd het al snel erg zwaar. Met de Devils Stairs moesten we naar boven, zo'n 1000 meter klimmen. Het was af en toe echt niet leuk meer. Zo zwaar gewoon. Maar met vaak stoppen en kleine pauzes houden, kwamen we einde aan bij de Lower Crater. Dat was al heel mooi, deze lokatie is gebruikt voor Mordor van Lord of the Rings. De vulkaan die we hier goed konden zijn nu, was Mount Doom in de film. Supercool om hiet te zijn.
Het klimmen was echter nog niet voorbij..... via een recht pad omhoog, geen trap ofzo, klimmen klimmen en nog eens klimmen. Maar we hebben het gered! En bovenaan wordt je meteen getrakteerd op een enorm mooi uitzicht ! Je keek zo de rode krater in, echt fantastisch om te zien. We hadden in middels al drie uur gewandeld en waten moe maar gelukkig was het vanaf nu alleen nog naar beneden. Dachten we.... hahaha dus niet.
Bij de Emerald Lakes hebben we nog even pauze gehouden en lunch gegeten en toen stevig weer door. Na een goede daling moesten we helaas nog 1 steile berg op. Na vijf uur wandelen hadden we al veel gezien en meegemaakt. Echt supermooi ! Toen nog een uurtje lopen en dat was het zwaarste gedeelte eigenlijk.... alleen maar naar beneden met trappen en steile paden. Wat een ellende. We hebben staan juichen toen we eindelijk beneden waren bij de finish. Ik had uiteindelijk drie blaren, Marcel gelukkig niets. 'S avonds heel erg happy en supermoe weer vroeg het bedje opgezocht.

Geschreven door Peter-en-marcel-in-nieuw-zeeland