Hallo allemaal,

Vanmorgen er op tijd uit en kijken of we van ons mooie plekje afkomen 😬. Ik had Yvonne laten zien hoe we de ideale weg moesten rijden om door de kuilen en keien te komen. Dus Yvonne op de uitkijk en ik achter het stuur, Yvonne heeft er ‘s nachts van wakker gelegen. Op hoop van zegen, daar gingen we dan, maar helaas verkeerd gelijk de kuil in. Hierdoor zaten we vast en draaide de wielen door 😫. Gelukkig konden we nog achteruit, maar omdat we vastzaten was de achterkant gaan schuiven en hadden we op de achterwielen nog 40 cm daarna was de grond 50 cm lager, dus als we daar in komen zaten we muurvast.
Gelukkig is het toch gelukt doordat Yvonne een grote kei in de kuil heeft gelegd en we er gelukkig met een hoop kabaal uit het gat kwamen. Een goede les voor de volgende keer, eerst lopen en kijken hoe het pad is en niet denken, er staan er al 3 dus het lukt ons ook wel 🤔. Een voordeel Yvonne heeft het een kwartier niet koud gehad 🤣😂🤣😂. Daarna zijn we op weg gegaan en hebben brood gehaald en getankt en konden we op weg naar Senja, onderweg de mooiste vergezichten gezien met sneeuw 😁op de toppen. Tussen de middag op tijd gaan eten omdat er regen aan kwam dus konden we nog even Flasko uitlaten in een gebied vol met dennenbomen van groot naar klein. Het laatste stuk begon het steeds meer te druppelen en bij de camping aangekomen begon het te regenen, maar gelukkig stonden we snel en hadden we eindelijk stroom en internet, alles was leeg dus hebben we alles maar aan de stekkers gelegen en konden we ook alle berichtjes en foto’s bekijken en ook alle foto’s kunnen uploaden en ben ik weer helemaal bij 😁. We gaan straks even een stuk omhoog lopen en kijken of we nog elanden kunnen spotten, tip van beheerster, in de wintermaanden lopen ze gewoon over de camping en in de zomer zie je ze nooit. Misschien door slechte weer meer kans 🤞🏻🤞🏻🤞🏻. Mocht het nog lukken dan komen er nog wat foto’s bij 😀.Helaas een uurtje gewandeld maar niets gezien 😔
Nu dat was het weer, morgen naar de Vesterålen, groetjes vanuit Senja

Geschreven door Otto.Yvonne.Vakantie