Het is om 7:00 26 graden en het wordt 36 graden vandaag. Nog 10 te gaan dus.

Bij de receptie zitten twee jongens (7-9 jaar) met hun i-pad te spelen. Nederlandse jongens. Ze zijn met hun ouders anderhalf jaar door Europa aan het fietsen. Ze zijn net twee maanden weg. Krijgen on-line les.
“Mis je je vriendjes dan niet ?”
“Ja, heel erg !

Na een broodje en koffie rij ik de berg af naar de Aldige en fiets ik, na een laatste blik achterom, Verona uit. Ik fiets hele lange tijd over een dijk langs de Aldige.
Het is bewolkt en warm.

Het is vandaag een vlakke etappe. Als ik links kijk zie ik nog heuvels, rechts is het net Nederland. Ik zie afwisselend mais, appelbomen en uitgegroeide aspergeplanten. Er wordt volop gesproeid, maar wel uit de rivier volgens mij. Er is inmiddels een noodtoestand qua waterverbruik afgekondigd.

Ik stop in Zévio na 20 km. Het is niet alleen een vlakke, maar ook een korte etappe. Ik heb gisteren een kamer gereserveerd en aangegeven dat ik er tussen 2 en 3 zal zijn. Ik heb nog alle tijd. Na een kilometer of veertig neem ik ook een rustpauze in een café, waar ze net een airco aan het installeren zijn. Toch weer te vroeg.

Ik kom aan in Montagnana, maar daarvoor zag ik nog een fietser en zijn volbepakte fiets liggen slapen op een bankje in de schaduw. Ik zie dat het Jan is van het begin van deze fietsreis. Ik maak hem maar even niet wakker.
In Montagnana hebben ze ook een Lidl. Ik eet een maaltijdsalade en fiets daarna de ommuurde stad binnen. Ziet er prachtig uit. Ook het grote plein met de kerk. Wel is alles erg stil. Waarschijnlijk zijn ze verstandiger dan ik, en wachten ze rustig af tot het wat afkoelt.

De gereserveerde kamer is net een kilometer buiten de ommuurde stad. Een perfecte plek dus. Ik wordt vriendelijk ontvangen en het valt de dame op dat mijn voornaam gelijk is aan die van Hans Reitsma, van de route. Ze krijgt nog regelmatig kaarten van hem.

Na het opfrissen en uitrusten ga ik in Montagnana kijken. Via een looproute kom ik door de muur de stad in.
Drink een bier op het plein (binnen) en ga naar een aanbevolen pizza restaurant. Daar nog twee bruin bier en een pizza. De achtergrondmuziek en de televisie vechten om de aandacht. Ik kan niet zien wat er op de televisie te zien is, en ik kan het ook niet volgen. Draghi is vandaag afgetreden, zou dat het zijn ?
In ieder geval wint de televisie het van de achtergrondmuziek.

Het was zeker weer lekker om een stuk te fietsen na de ‘rustdag’. Weer wat verder en in een totaal ander landschap dan hiervoor. De warmte gaat wel zijn tol eisen, maar ik fiets maar rustig door. Zolang je fietst is er nog wat wind. Als je stopt voel je echt pas hoe heet het is. Er is ook nauwelijks schaduw hier. Het water in de bidons is ook gewoon lauw en uit de schaarse waterpunten komt lauw water.

Er worden hier in Italië nog veel mondkapjes gedragen. In het openbaar vervoer is het nog verplicht en op straat en in winkels lopen nog veel mensen met een mondkapje.
En niemand die daar moeilijk over doet.

Als ik afreken in het restaurant krijg ik nog een limoncello, die ik snel opdrink en vervolgens, ook na al het bier, wat onvast op de benen naar de kamer loop. In een rechte lijn (volgens mij). Dat dan weer wel.

Geschreven door Op-fietse