Zonnig

Bij de Lidl in Polen nog een broodje gekocht. Dat is maar goed ook. Van het plan om in Küstrin-Kientz wat te eten komt niets terecht. Het dorp stelt niets voor.

Even voor 9.00 ben ik bij het station. Het station van Küstein-Kietz is gesloten. Iemand vertelt me dat je in de trein een kaartje kan kopen.
Om ongeveer kwart over negen vertrekt de trein.
Er komt een conductrice langs voor de kaartjes en ze heeft ook een thermoskan bij zich. Naast de kaartjes verkoopt ze ook koffie.
Ongeveer 10.30 ben ik bij station Berlin Lichtenberg. Vandaar fiets ik weer richting centrum. Al gauw komt de Fernsehturm in zicht en fiets ik weer over de Karl Marx Allee naar Unter dem Linden.
Vandaar via de bekende weg naar de camping. Daar is de receptie net gesloten tot 15.00. Dus tweeënhalf uur wachten. Ik had gezien dat ze Einzelzimmer hebben voor een redelijke prijs, dus zet mijn tent nog maar niet op.
Op de vraag of ik ergens iets kan drinken sturen ze me een stukje verder naar een winkelstraat.
Een supermarkt en veel café’s en eettentjes. Bij een Imbiss neem ik een Curry Pommes.
Na een tijdje komen er twee oude mensen aangeschuifeld en gaan bij me zitten.
Blijken oom en nicht te zijn. De nicht is bijna blind zegt ze en kletst honderduit. Van de man stijgt een lichte urinegeur op.
Zij schat mij een jaar of vijftig, maar ze is dan ook bijna blind.
Ze drinken beiden bier en zij eet ook een Curry Pommes en hij een Bohnensuppe.
De man verslikt zich in zijn soep.
Ik denk:”Het zal toch niet ! Hij zal er toch niet in blijven ? En dat aan mijn tafeltje. Heb ik dat weer ?”.
Maar gelukkig loopt het goed af en de nicht eet en kletst gewoon door.
Over dat ze vijftien jaar in Brazilie heeft gewoond en over schöne plaatsen in Holland waar ze geweest is. Amsterdam, Den Haag en Sjeveningen. Maar Utrecht kent ze niet.
Ze zegt ook dat Spandau zo mooi is met de Zitadelle en de Altstadt.

Als ik de oude aardige mensen gedag heb gezegd ga ik weer richting camping. Bij de camping blijkt er geen Einzelzimmer meer te zijn. Het was ook te mooi om waar te zijn. Ze kosten iets meer dan een tentplaats. Dus zit er niets anders op dan toch weer de tent op te zetten voor de komende drie dagen. Als alles staat en ik weer spic en span ben is het 16.30 en eigenlijk de moeite niet meer om heen en weer naar het centrum te fietsen. Het is tenslotte ook Montag Ruhetag.
Omdat de oude dame zei dat Spandau de moeite waard was, met de Zitadelle en de Altstadt, besluit ik daar heen te gaan.
Ik ben nog even bij de Zitadelle gaan kijken, maar daar ging dat wat open was nu net weer dicht. Er staat wel een groot podium en op de affiches zie ik dat er grote namen optreden. Morgen Billy Idol, al kan ik zijn hit(s) even niet meer voor de geest halen. Volgens mij was het begin tachtiger jaren, dus of het er allemaal nog strak en geloofwaardig uitziet is de vraag.

Verder een beetje rondgelopen in de Altstadt. Er is niet veel alt meer in de Altstadt. De oude dame sprak denk voornamelijk uit herinnering.

Geschreven door Op-fietse