Maar goed dat we vroeg zijn gaan slapen want ’s ochtends rond half vijf worden we gewekt met de oproep tot gebed vanaf de naastgelegen moskee: “Allah Akbar” galmt door de vallei.
Nadat we de koffers weer hebben ingepakt kunnen we rustig genieten van een zeer uitgebreid ontbijt. We krijgen elk vier geroosterde boterhammen met een omelet en gebakken worstjes, boter, jam, een grote schaal ananas, banaan en papaja, smoothie van vers fruit en een pot koffie. We kunnen echt niet alles op maar we doen ons best.
Vandaag is de langste en laatste autorit met onze gids. Na het eerste deel van zo’n vijf uur stoppen we voor de lunch. Op aanraden van Viraj proberen we een lunchpakket zoals de plaatselijke bevolking dat vaak eet. Lamprais of lump rice wordt het genoemd, een verrassingspakket van een rijstschotel met allerlei lekkere hapjes verpakt in bananenblad. Natuurlijk eten we dat met onze rechterhand als bestek, zoals men hier in Sri Lanka gewend is.
Daarna rijden we door naar het Royal Dutch Fort in de historische vestingstad Galle. Het in 1663 door Nederlanders gebouwde fort werd gebruikt door de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC). Dit unieke tot Werelderfgoed bekroonde bouwwerk is één van de grootste en best bewaarde forten in Azië uit deze belangrijke periode. Vreemd om zo ver van huis te zien dat er nog een oude Nederlands hervormde kerk staat met op de vloer Nederlandse grafschriften van mensen die in de kerk begraven liggen. De doodskop op de grafsteen betekent dat de persoon is overleden aan een besmettelijke ziekte, dus: niet openen of je gaat er zelf ook aan! Tijdens de tsunami in 2004 is dit fort gespaard gebleven, terwijl alles eromheen is weggevaagd.
Hierna zetten we koers naar het Coco Royal Beach Hotel in de kustplaats Kalutara. Daar aangekomen nemen we afscheid van Viraj die ons de afgelopen dagen met raad en daad terzijde heeft gestaan. We zeggen Ayubowan, de traditionele groet in Sri Lanka, die zoveel betekent als: ik wens je een lang leven.

Geschreven door Mastrigt.ontour