San maakt me om 7:30 uur vroeg wakker. We moeten ontbijten en dan op tijd weg naar de kabelbaan. Een half uurtje rijden van de camping.

We pakken onze rugzakken in met lunch en gereedschap. Regenjasjes mee want je weet het nooit in de bergen.

De ochtend is bewolkt en fris met een koud windje.
Nergens is de zon nog te bekennen.

Om 9:15 komen we aan in Fuente Dé. Het is er goed druk en een hele rij staat te wachten voor de kabelbaan. San koopt de retourkaartjes voor de kabelbaan en dan blijkt dat ze werken met tijdslots. We mogen pas in de rij voor de rit van 10:30. Dus rustig aan en we drinken eerst koffie en thee bij de horecagelegenheid daar. Een klein winkeltje met outdoorkleding snuffelen we even door de spullen. Ik heb geen wandelbroek aan maar een spijkerbroek en besluit toch nog op de valreep een korte wandelbroek te kopen en een warme fleecejas.

Rond 11 uur komen we uiteindelijk met de lift boven aan. Een stijging van 1250 naar 1850 meter.
We zitten nu boven de wolken en het is zonnig en aangenaam behalve het koude windje.

We volgen de eerste wandelaars en kiezen voor de route richting Cabaña Verònica. We hebben geen idee hoe ver dat is en hoe lang het duurt. Een imposante omgeving, ruig, rotsig en overal kale bergen. Precies zoals in Googlemaps. afgebeeld.

Het is een uitdagend pad naar boven, vol grote stenen en lastig om op te lopen. Ook de stijging maakt het dat we het rustig aan doen om in ons ritme te komen. De laatste stijgingsmeters moeten we met handen en voeten doen.

Uiteindelijk worden we beloond met een hele mooie lunchplek bij Cabaña Verónica. Na de uitstekende lunch en het prachtige uitzicht keren we via dezelfde route terug naar de kabelbaan.

Op de laatste kilometers treffen we een Nederlands echtpaar waar we gezellig al keuvelend terugkeren naar de kabelbaan. Ook zij gaan terug met de kabelbaan ipv. wandelend naar beneden want dat kan nl. ook.

Dat het vandaag niet hard is gegaan blijkt uit de computers die aangeven dat we over die 8,5 km. drie uur over hebben gedaan.

San was en is nog steeds niet 100% fit en heeft vandaag met paracetamol en op haar tandvlees gelopen. Terug bij de camping gaat zij even rusten en doe ik snel de boodschappen. We gaan vanavond voor het eerst zelf koken en gaan voor de grill, groentes en salade met brood.

‘s Avonds om 20:30 worden we ingeseind dat de Jeep-safari voor zondag om 9 uur toch doorgaat. Dat is mazzel maar betekent wel vroeg naar bed en lekker uitrusten.

Geschreven door Lonelyparents.geniet