We besluiten op tijd te vertrekken naar Bardenas Reales. Van de 2 dagen die we hebben, besluiten we om de warmste dag (35 graden) te kiezen voor het fietsen en de koelere dag (25 graden) voor het bezoek naar Zaragoza.
Want warm wordt het toch wel in de woestijn van Bardenas.

Na 3 kwartier rijden komen we aan bij het bezoekerscentrum van Bardenas. Onderweg zien we al de buitenranden van het gebied. Droog, stoffig, schraal en leeg met diverse rots/klei formaties tussen de graan/tarwe velden.

Vanaf het bezoekerscentrum zoeken naar het startpunt van het fietsrondje. Deze grind/gravel weg wordt ook gebruikt door diegene die het gemotoriseerd willen doen. Al snel blijkt dat we de enige fietsers zijn. Een rondje van 35 kilometer moet toch goed te doen zijn? De auto’s doen hier ongeveer 1,5 tot 2 uur over.

Het is lekker fietsen over gravel (maar wel heel stoffig) en inderdaad de uitzichten en formaties onderweg zijn indrukwekkend en heel anders dan we gewend zijn. Regelmatig stoppen we voor foto’s maken van dit imposante landschap.

In de middag begint het kwik op te lopen naar de 38,5 graden en dat merken we. Voorzichtig nippend aan onze bidons want we hebben eigenlijk te weinig water meegenomen.
Wat opvalt is dat er onderweg ook niets is voorzien voor de fietsende toerist. Geen cafeetje, geen schaduw, geen watertap. Enkel doortrappen, stofhappen en uitwijken voor de racende campers.

Het is echt genieten van dit natuurverschijnsel.

Als het einde nadert beginnen we het toch wel zwaar te krijgen van de warmte en het vochtgebrek. Gedehydrateerd komen we aan bij het laatste punt waar gelukkig drinken wordt verkocht.

Daar drinken we 1,5 liter vocht en komen we even een uurtje bij van de inspanning.

Daarna lekker de fietsen op de auto laden en naar de camping voor een heerlijke douche.

Geschreven door Lonelyparents.geniet