Gisteren staat alles in het teken van The Game. Overal vlaggetjes, TV-schermen en hoopvolle Engelsen. Eerst nog bewolkt, wij verkennen de kreek tussen Newton Ferrers en Nos Mayo met de kayak. Bij laag water kun je hier te voet van de ene naar de andere kant lopen. Dan breekt de zon door en wordt het warm. Wij lopen naar het strandje in de monding van de Yealm. Op deze zonnige zondagmiddag zijn de Engelsen ook massaal aanwezig. Gezellig druk. We hebben een hilarisch gesprek met de havenmeester over onze veel te kleine vlag (volgens hem), over de aanslag op Trump ("would not have mattered if he was hit between the eyes, nothing in there anyway") en we krijgen twee dagen gratis liggen. "See you in the pub tonight!"
Om half acht vertrekken we naar de Dolphin Inn. Buiten is het al bomvol dus wij kijken binnen. Pints of Ale erbij en iedereen brult het volkslied mee. De Engelsen zijn verrassend rustig, wij schreeuwen veruit het hardst. Bij 1:1 gaat het dak eraf. Bij het eindsignaal berusten ze typisch Engels in het verlies. Ze hebben vuurwerk ingekocht voor het geval ze zouden winnen. Dat steken ze toch maar gewoon af. Land of hope and glory...Wij scharrelen in het donker terug naar de boot. Vandaag code geel voor heel veel regen.

Geschreven door Leonique-en-peters.reisdagboek