Wat een fantastische dag! We begonnen met regen en grijze lucht, het had zelfs gesneeuwd op de bergtoppen, als poedersuiker.
Slecht weer dus en grijs, weinig uitzicht, jammer. Maar wat we hoopten gebeurde; de grijze lucht, regen en sneeuwval bleven tegen het massief aanhangen waardoor
we bovenop de bergpas en daarna, in prachtig weer kwamen, heerlijk. Het was daar boven rond het vriespunt en het waaide hard, maar wat een ongelofelijk fotogeniek gebied dit. We reden dwars door Nasjonal Park Hallingskarvet en raakten niet uit ge-ohhhh en ahhhh en heel veel foto`s verder..... Jullie in Nederland in de 27 graden en wij onder het vriespunt, maar wat heerlijk!
We hebben onderweg ook verschillende Staafkerkjes of Stavkirke gefotografeerd, hele oude kerkjes die overgebleven zijn uit oude tijden.
Uit het boekje:
Een staafkerk is gemaakt van hout en de constructie bestaat uit palen ( Staver in het Noors), vandaar de naam. De meeste overgebleven staafkerken in Noorwegen werden gebouwd tussen 1150 en 1350. In Noorwegen bestond een traditie van het gebruik van hout in zowel kunstwerken als constructies en dit leidde tot de ontwikkeling van een unieke techniek waarvan de staafkerken een perfect voorbeeld zijn. De decoratie is een fascinerende mix van zowel christelijke als vikingsymboliek. Door de zwarte dood en de Reformatie verdwenen veel staafkerken. In 1650 waren er nog zo`n 270 staafkerken over. Tegenwoordig zijn er nog maar 28 over, veel in Fjord-Noorwegen.
De oudste staafkerk is die van Urnes aan de Sognefjord. De kerk uit ongeveer 1130 staat op de Unesco Werelderfgoedlijst.
Voor het behoud werden de palen op grote stenen geplaatst en vaak werd de buitenkant bedekt met een beschermende laag zwarte teer, waardoor ze hun kenmerkende donkere kleur kregen en de houten constructie eeuwenlang meeging.
Morgen gaan we via Kongsberg naar Larvik, onderweg kijken we nog even bij een andere Staafkerk bij Heddel.

Geschreven door Langetjes.op.vakantie