Om 7.00 uur zaten we in de bus.
En toen ineens paniek. Mijn telefoon was weg!!!π€ Tassen bekeken, op de bank gekeken en weer terug naar ons huisje gelopen, niets. Help!!!
Uiteindelijk was hij onder de bank door de zitting heen gevallen. Wat een opluchting. π
Zo begonnen we aan onze reis naar Kaapstad. De eerste koffie/plasstop was al na anderhalf uur. Helaas maar een half bakkie kunnen drinken, want we waren druk met het kopen van een kaartje en sleutelhangers en het innen van de fooien voor Suzanne en Elwin.
We reden niet over de snelweg langs de kust, maar route 62 over en tussen de bergen door.
De tweede stop was zo’n anderhalf uur later bij een mooie handarbeidshop. Wat een mooie dingen hadden ze voor een leuke prijs. Maar ja, kleine koffer en backpack, daar gaat niet veel extra’s in.
Om 12.30 uur hadden we een lunchstop bij de Four Cousines in Robertson.
We hadden een brood met 3 kazen besteld, omdat we niet zoveel wilden. Nu dat was een focaccia van ongeveer 30x15 cm. Heerlijk, maar wat een hap. Die hadden we beter kunnen delenπ«€
De volgende stop was in het plaatsje Stellenbosch. We hebben eerst een bak koffie βοΈ gedronken en zijn daarna naar het Mandela monument gelopen.
Om 17.30 uur waren we uiteindelijk in het Fountains hotel in het centrum Kaapstad. Pfff, we hadden de bus wel even gehad.
Om 19.00 uur zijn we met de bus naar Waterfront gereden en hebben daar heerlijk gegeten. Van alle specialiteiten hadden we alleen nog nooit zebra π¦ gegeten, dus dat maar geprobeerd. Arm beest, maar super lekker. Ook een nieuw nagerecht: Dom Pedro nu. Een soort ijsshake met een wolkje whiskey. Lekker hoor. En met dank aan Peter, want dit hebben we van zijn bijdrage betaald.
Voor we met de bus teruggingen naar ons hotel heeft René in de bus (teveel lawaai in restaurant) een bedankwoord uitgesproken en ik de fooien aan Suzanne en Elwin gegeven.
Om 22.00 uur waren we weer op de kamer en met lezen, telefoon en verslag de rest van de avond doorgebracht.
Geschreven door Konijnendijk