Na weer een luxe ontbijt, zelfs met sect en oesters (nou ja wat klaar staat en niet wat wij eten) vertrokken we voor weer een lange rit. De eerste stop was bij een scheepswrak dat vanwege moeilijk verzekeringswerk niet geborgen is. (Konden we weer even plassen)
Daarna zijn we doorgereden langs de Skeleton Coast. De 40 km brede kuststrook is volkomen leeg, de enige oriëntatiepunten zijn paaltjes met het aantal Miles vanaf Swakopmund. Daar nog even een plasstop, want daarna zijn er geen wc’s meer.
Op naar Cape Cross, waar het kruis door de Portugese zeevaarder Diego Cáo voor de koning is opgericht. De pelsrobbenkolonie was overweldigend, ook qua geur🤑. Heeeel veel robben op een mooi stuk strand en zee.
Maar daar kwam de desillusie, de camera gaf de geest. (Door heel veel mensen naar gekeken, maar helaas…😩😥
Verder over de desolate grindvlaktes langs de Brandberg. ( met zonsopgang- en ondergang lijkt de berg in brand te staan.
Nog een stop bij Herero padstal (toeristenstalletjes) Schitterende uitgedoste vrouwen(zie gisteren) met eigen gemaakte spulletjes.
Uiteindelijk waren we na heel veel gehobbel om ruim 17.00 uur in Kamanjab.
Weer een gigantisch mooie lokatie.
Voor het eten kregen we nog een optreden van een a capella groepeer een djembe
Prima avondeten, maar wel heel veel, zonde dat er zoveel over was. Maar goed daar hebben de dassies goed van gegeten.
Nog even gekletst en toen naar de kamer even lekker lezen. Het was een mooie, maar wel vermoeiende dag.

Geschreven door Konijnendijk