Eindelijk, het is zover. Onze reis naar Canada begint vandaag. Omdat het ons niet gelukt is om online in te checken, ook de medewerkers van KLM lukte het niet op donderdag, besluiten we op tijd richting Schiphol te gaan. We vliegen om 9.45 en we willen met de trein van 6.17 richting Schiphol (Vroeg op advies van de KLM medewerker ivm de verwachtte drukte van de meivakantie). Jeffrey brengt ons naar het station....... althans.... dat was de bedoeling. We zijn zo ongeveer op de rotonde op de Zuiderzeestraatweg als zijn auto rare geluiden begint te maken en begint te stinken. Stoppen bij (voormalig) Groenrijk en kijken wat er aan de hand is. Niet duidelijk, maar doorrijden is geen optie. Terug naar huis dus maar. Omdat Jeffrey geen rijbewijs heeft voor een schakelauto besluiten we zelf met onze auto te gaan en deze te parkeren in de parkeergarage aan het Stationsplein. Koffers overpakken, snel afscheid van Jeffrey en gaan. Tijd om na te denken, laat staan op zoek te gaan naar de reservesleutel hebben we niet, dit zullen we later doorgeven aan Jeffrey zodat hij iemand kan regelen om de auto weer op te halen. Hurry up omdat we de trein van 6.17 willen halen wat eigenlijk al niet meer mogelijk is. 7 minuten later kan ook, dan moeten we overstappen, maar dat is dan maar zo. We hebben geluk, de trein heeft vertraging en we zijn mooi op tijd binnen, kunnen zitten in het instapgedeelte en bedenken waar de reservesleutel kan zijn........ Makkelijker gezegd dan gedaan, maar op alle plekken die we doorgeven aan Jef krijgen we een negatief antwoord...... Helaas, later nog maar eens proberen. Het is Daniëlle donderdag wel gelukt om online in te checken, dus EJ en ik begeven ons naar een zuil. We krijgen meteen hulp van een medewerker. Fijn, maar helaas..... het inchecken lukt niet. We worden door hem verwezen naar balie 16. Een aardige dame gaat het voor ons proberen..... Lukt ook niet. Er is een probleem met de Eta van EJ. Uiteindelijk blijkt dat er een nul ipv een O is opgegeven bij de aanvraag van de Eta. De ETA wordt dan wel bevestigd en goedgekeurd, maar uiteindelijk heb je een probleem als je op het vliegveld bent. Gelukkig wordt het met een telefoontje naar de Canadese ambassade opgelost en kunnen we verder. Bagage afgeven dan maar. Een buitenlandse stewardess zegt als we langslopen: "half 10, ik zweer het je, half 10". Zo raar..... Lang tijd om er over na te denken heb ik niet, een jonge dame wenkt me te komen met mijn koffer en geeft aan wat ik moet doen. Ik krijg er een beetje de zenuwen van. Het is heel simpel, maar als je het niet weet....... Gelukt en wachten op EJ nu, Daan heeft haar koffer al in een bagagewagen gelegd. EJ blijkt van de dame achter balie 16 een boardingpas gekregen te hebben op naam van Daniëlle. Grrrr...... we vragen een medewerker en deze verwijst ons naar een dame die ook de bagage kan innemen. Zij begrijpt er ook niets van maar zorgt er wel voor dat EJ de juiste pas krijgt. Mooi, verder maar weer. We kunnen al bijna boarden dus gaan ook maar richting de ruimte. Als we staan te wachten zie ik de stewardess die vanuit het niets zei "half 10, ik zweer het je, half 10" krijg er wel een beetje de kriebels van. Ook van een alleen reizende Rus...... Beetje paranoia aan het worden denk ik.
Eindelijk zitten we dan op onze plek en jawel ik zit naast de Rus (gangpad er tussen). Als we een tijdje vliegen komt er een stewardess die EJ feliciteert en vraagt of we champagne willen..... Maar natuurlijk willen wij dat. Lekker hoor. We eten kip teryakie en later op de vlucht een pizza broodje. De vlucht gaat voorspoedig, we landen eerder dan gepland en willen zelf weer scannen voor de douane..... Helaas krijgen we alleen maar witte bonnetjes of geen bonnetje dus maar weer zo door. Als we in de wachtrij staan vragen we een medewerkster of dit idd kan, zonder bon in de rij. Zij geeft aan dat het probleem het Nederlandse paspoort is. Deze is te hard en glad om te kunnen scannen en afdrukken. Prima dat we in de rij staan. We komen zonder problemen door de douane en gaan verder naar het afhalen van onze koffers. Ook dit gaat vrij vlot. Mooi, nu naar buiten en wachten op de hotel shuttel..... Er komen en gaan shuttels, maar geen van het Hilton. Ik ga vragen en de medewerker bevestigd dat er absoluut een shuttel komt en idd..... na voor ons idee best lang wachten kunnen we instappen en worden we naar het hotel gebracht.
Dan wacht het volgende probleem..... We moeten 50 dollar borg betalen. Dit kan alleen met cr.card. Prima hebben we, maar wat we dus niet meer weten is onze pincode en die hebben we nu dus wel nodig...... We denken allebei aan dezelfde code, maar deze klopt niet. Uiteindelijk betaald Daniëlle en kunnen we naar onze kamer. Mooie kamer met 2 mega bedden. Lekker. We regelen de transfer voor de volgende dag naar het verhuurbedrijf van de camper en in eerste instantie willen we dan eigenlijk naar Toronto Centrum. Dit is verder dan we dachten en Daniëlle voelt zich helemaal niet fit. Is haar ook aan te zien, lijkbleek..... EJ en ik besluiten beneden wat te gaan drinken en dan zien we later wel verder. We drinken 2 biertjes en krijgen er chips bij..... Lekker. Bij het afrekenen wel even een schrik, ronde de 40 dollar! Terug op onze kamer hangen we nog wat op bed, frissen ons op en gaan dan op zoek naar een restaurant waar we iets kunnen eten. Daan is gelukkig opgeknapt!
We belanden bij de Texas Grill. Heerlijk!! Terug op onze kamer ga ik douchen en we liggen al vroeg plat. Wat een dag! Rond 3.00 uur word ik wakker van een boel gedoe verderop in de gang. Ik probeer weer te slapen, maar er is duidelijk iets aan de hand. Veel gegil en geren. Dan verplaatst alles zich richting onze kamer en hoor ik vlagen van een ruzie. Ik vind het best eng en overweeg om de receptie te bellen..... Op een gegeven moment is er een boel gegil, lawaai en staat er echt iemand voor onze deur te hijgen alsof hij heeeeel boos is. Ik schrik me rot als EJ uit bed stapt en naar het toilet gaat. Een vrouw gilt dat ze haar telefoon terug wil en dan is het even rustig...... Na een klein poosje hoor ik dat er een medewerker van het hotel aanklopt en er open gedaan wordt. De man zegt dat er niets aan de hand is, dat het zijn kamer is en hij met zijn vriendin is. De medewerker vraagt of hij binnen mag kijken, waarop de man eerst negatief antwoord. Uiteindelijk is hij volgens mij wel binnen geweest en vervolgens hoor ik dat er koffers dicht geritst worden en de man wordt afgevoerd. Ik hoor de vrouw zeggen: I'm dead". Even later staat er politie voor de deur en vraagt de deur te openen. Ik krijg hier verder niets van mee totdat ze weggaan en er daarna een boel herrie is alsof er schoongemaakt wordt...... Rond 4.00 is het weer stil. Ik probeer maar weer te slapen maar valt niet mee..... Wat een dag.... Wat een nacht....

Geschreven door Koerhuus.opreis