We slapen uit tot 10.00 uur. Ontbijten ruimen de boel een beetje op, vullen een rugzak met van alles en nog wat en gaan wandelen. We vertrekken rond 12.00 uur. Gister hebben we gezien waar een aantal routes start dicht bij de camping en daar lopen we naar toe. Er staan 2 bordjes, maar één ervan is stuk. We pakken dus de route dus we wel kunnen zien en die naar een uitkijkpunt leidt. Stijle klim, ook weer over stenen die onder het sneeuw of ijs zitten. Wel een mooie route en een mooi uitzichtpunt. We hebben het idee dat als we doorlopen we zo weer aan de grote weg zitten, dus besluiten we terug te gaan en de andere route te lopen (die waar het bordje van stuk is).... EJ ziet nog een ander pad naar boven, met voetsporen in de sneeuw, dus... het is een wandelpad want er heeft nog iemand gelopen! We volgende de voetsporen naar boven, want pad kun je niet zien. Op een gegeven moment wordt "het pad" zo smal dat ik niet meer verder wil/durf. EJ gaat nog wel een klein stukje door, maar ziet er uiteindelijk ook maar vanaf. Terug dus maar weer naar de route. We lopen nu dus de andere route en komen bij een punt waar een heleboel wandelroutes aangegeven staan. We nemen één van de kortste. Na 1 km staan er weer bordjes en we hebben heen idee welke we nu moeten hebben. Als we rechtdoor gaan moeten we aardig klimmen en komen al snel in een pak sneeuw zien we. We besluiten af te slaan, een bospad in wat sl snel behoorlijk stijl en....... wit wordt..... gewoon door gaan maar. De route wordt aangegeven door blauwe strepen op de bomen, maar nog fijner is het spoor van een hond met zijn baasje 😏. EJ heeft inmiddels weer eens stok voor me gevonden waar ik heel blij van wordt en dankbaar gebruik van maak. Het laatste stukje is heel vreemd... heel smal, heel glad, heel stijl en komt uit voor een vangrail..... raar. We stappen erover en lopen verder over de weg. Fijn, even gewoon lopen! We komen bij een schitterend uitzichtpunt waar ze ook de afsprong maken voor het parapenten! Gaaf om te zien. Er stopt een auto naast ons, een man, strak in pak, een jongetje strak in pak en een sjieke streng kijkende dame stappen uit. Pappa grist de camera uit de handen van het jongetje, zet hem zo neer dat hij op de foto komt met een mooie achtergrond, beide ouders maken een foto, pappa grijpt het jochie om de schouder, ff lachen en mamma maakt weer een foto, auto in en weg..... t ging allemaal heel snel en heel raar.... we lopen verder en zien het stel later weer met nog meer sjieke mensen bij...., geen idee, een hotel!? Vakantiepark? Hier staan iig weer bordjes met routes en we besluiten weer naar een uitzichtpunt te lopen : Kongens Utsikt genaamd. 2,8 km.... De route is wederom prachtig!! Klimmen, klauteren, glijden.... en vooral goed uitkijken, maar het is het waard!! Een prachtig uitzicht hebben we!! We eten en drinken wat en beginnen aan de tocht naar beneden. We hebben een bordje gezien met een route twelke naar Krokkleiva leidt en deze moeten we hebben. Stijl naar beneden langs een kletterend watertje, over een pad van sneeuw en ijs. We komen uiteindelijk uit bij het beginpunt van onze wandeltocht, dicht bij de camping. Als we op de camping aankomen is het inmiddels 17.30. Volgens de runkeeper hebben we ruim 13 km gelopen (geklauterd). We nemen we een welverdiend biertje 😃. We genieten nog even van de zon, eten buiten..., snert en kaadbroodjes, wassen af en gaan heerlijk douchen! Moe maar voldaan zitten we om 20.30 aan de koffie.... Mooie dag, spiertjes goed getraind 😉 uiteindelijk.gaan we vreselijk laat naar bed.... 2.15.....

Geschreven door Koerhuus.opreis