Om 7 uur vanmorgen varen we de haven van Trondheim binnen. De bedoeling was dat we om 8 uur van boord zouden mogen, maar er was allerlei gedoe. Elke keer kwam er weer een melding via de intercom dat het nog even uitgesteld werd. En toen we eenmaal mochten, ging natuurlijk iedereen tegelijk en werd het weer stop gezet, omdat het te druk was bij die ene uitgang waar iedereen doorheen moet om je d.m.v. je pasje je af te melden. Ook waren er problemen voor rolstoelgebruikers, zij konden er nog helemaal niet af omdat de loopplank die van de autoriteiten hier gebruikt moest worden, niet geschikt was. Dat werd nog veel later geregeld.
Wij hebben er gelukkig allemaal geen last van gehad. We hadden niets geboekt, dus konden gaan wanneer we wilden.

Ondertussen werd ook al het personeel nog opgeroepen voor een oefening. De passagiers hoefden gelukkig niet mee te doen. Overal stonden ineens obers, housekeepers en officieren met zwemvesten aan, werden steeds nieuwe mededelingen gedaan via de intercom, gingen allerlei signalen af en werden tenders (reddingsboten) te water gelaten. Die dobberden lekker rond in het water.
Wij zijn van het schip gegaan. De oefening is vast netjes afgerond.

We wilden hier fietsen huren en daarmee de stad bekijken. Dat is niet gelukt. Geen probleem, we hebben alles gewandeld. Buiten op de pier stond een soort vvv kraampje en daar werd ons een mooie route uitgelegd.
Een stuk langs het fjord waar we in liggen, en dan buiten het centrum om. Over een brug het centrum weer in en daar waren we bij de enorme kathedraal. Erg druk natuurlijk. We konden binnen bezichtigen en de kroonjuwelen bekijken die daar ook liggen, maar dat hebben we niet gedaan. Te druk en te duur naar ons zin.

En buiten is het nog steeds heel mooi weer, vandaag zo’n 27 graden en zon.
We bekijken de kathedraal rondom aan de buitenkant, wat ook erg mooi is en vervolgen onze route. Nu over de oude brug naar de andere kant van het water, waar de oude stad is. Geheel van hout en op palen gebouwd. Erg mooi om te zien. De huizen hebben ook allemaal verschillende kleuren.
We wandelen door dit gedeelte en drinken lekker wat op het terras bij een cafeetje. Een echt oud tentje met binnen boekenwanden en buiten hangen muziek instrumenten. Veel gasten zitten hier spelletjes te doen, die kun je binnen halen. Echt gezellig hier.

We lopen weer verder en gaan nu het centrum in. Ze hebben het net als in Nederland in veel plaatsen gezellig gemaakt met slingers en paraplu’s boven de straat.
Hier hebben we niet lang van genoten. Het begint ineens te regenen. En niet zo zachtjes ook.
Dus schuilen, we hebben namelijk nergens op gerekend, geen paraplu of iets dergelijks bij ons. Gewoon korte broek en shirtje. Het stopt ook weer redelijk snel, maar het blijft dreigend.
We zijn in de buurt van het schip. We besluiten terug te gaan. Het is al 3 uur geweest en over een 1,5 uur moeten we toch terug zijn.

Weer terug op het schip, een verlate lunch genuttigd. Een heerlijk zelf samengestelde salade gegeten, met tonijn, blauws kaas, walnoten, tomaat en nog een paar ingrediënten.
Je mag niets zelf meer pakken bij de buffetten, alles wordt voor je opgeschept. Ze zijn heel streng met de hygiëne.
Op het schip wordt ook geadviseerd om met mondkapjes te lopen. Wij doen dat braaf, net als vele anderen.

Kwart voor 5 staan we aan de reling om de afvaart te bekijken. We zien dan zien nog net de laatste 2 passagiers aankomen. Een oudere heer en dame, die niet heel snel ter been zijn. Ze worden door 2 officieren aan de arm naar binnen gebracht. Te laat! Ze waren zelfs al omgeroepen om zich te melden. Gelukkig, iedereen is weer aan boord en we kunnen vertrekken. Trossen los, de scheepstoeter laat zich weer duidelijk horen en we zien steeds meer water tussen de kade en het schip komen.

Daar gaan we weer, op naar Hammerfest, de laatste haven voor de Noordkaap.
Morgen de hele dag varen. Zondag kunnen we in Hammerfest weer van boord. Ik ga er van uit de het weer dan ook wel wat minder zal zijn. Maar dat hindert niet. Met het weer van de afgelopen dagen zijn we enorm verwend.

Geschreven door Kirstens.reisverhalen