Lieve lezers,

Ons Javaanse avontuur begon in de hoofdstad Jakarta. Een drukke vieze stad met heel veel smog waar we niet te lang wilden blijven. We hebben hier één dag rondgelopen om alle Nederlandse gebouwen te kunnen zien. De tweede dag stapten we snel in de trein naar Bandung, een rit van 3 uur met geweldige uitzichten op de vele rijstvelden en het overige groen. Bandung gebruikten we als tussenstop voor de lange reis naar Pangandaran. De volgende dag zaten we dus nog 7 uur in een krap minibusje over slinger- en hobbelwegen op weg naar het kleine dorpje Pangandaran.

In Pangandaran verbleven we in een geweldig hotel waar we in een bamboehutje naast de rijstvelden sliepen. We kwamen naar dit stadje voor een tour, maar door de hevige regenval overstroomde de rivier waardoor de tour afgelast werd. Na 2 dagen wachten was het waterpeil voldoende gezakt om het grootste deel van de tour door te laten gaan. We hadden geluk en kregen een privétour. We reden op een scooter achter de gids aan over het platte land, rijstvelden zo ver je kon kijken. Daarna stopten we bij de Green Valley om te zwemmen. Onze gids nam ons mee de rivier in om stroomafwaarts te zwemmen, onderweg sprongen we van kleine watervallen en zwommen we in een grot. Echt een gave tour!

Vanuit Pangandaran deelden we de volgende dag een taxi naar Yogyakarta met twee Nederlandse meiden uit ons hotel, een rit van 8,5 uur. Java is groot en het is overal druk op de weg waardoor alles lang duurt. In Yogyakarta konden we ons visum verlengen, zodat we 2 maanden in Indonesië mogen blijven. Na één week en 4 bezoeken aan 'kantor imigrasi' is nu eindelijk ons visum verlengd en hebben we onze paspoorten weer terug. In de tussentijd hebben we dus heel veel tijd gehad om Yogyakarta te leren kennen. We hebben hier een paar dagen een scooter gehuurd om het paleis van de sultan, het waterkasteel, fort Vredeburg, de vogelmarkt en de bekende straat Jalan Malioboro bezocht. Ook zijn we naar de dierentuin geweest en hebben we lekker in het zwembad gelegen. Op de vogelmarkt kwamen we een local tegen die ons de hele dag meenam naar een Luwak (Civetkat) koffie fabriek en ons vervolgens gefrituurde cobra en thee met cobrabloed liet proeven. Heel vreemd maar ook echt heel erg lekker. Het hoogtepunt van Yogyakarta waren de tempels. Voor de zonsopgang vertrokken we om half 4 's nachts op de scooter naar Borobudur, de grootste boeddhistische tempel ter wereld en tevens de bekendste van Indonesië. We beklommen de tempel in het donker en zagen de zon achter de Merapi vulkaan opkomen, daarbij kregen we langzaam ook de tempel te zien. In één woord, wauw! Daarna reden we door naar de Prambanan tempel, ondanks dat deze ook erg mooi was reden we snel terug naar ons zwembad. De luxe van een zwembad hebben we namelijk nog niet vaak gehad deze reis. Ten slotte hebben we iemand uit Yogyakarta bezocht die we in Thailand al tegenkwamen, hij heeft ons meegenomen naar een lokaal eettentje waar we de lekkerste lamssaté aten.

Na een week in Yogyakarta hadden we dus eindelijk onze paspoorten terug en konden we verder reizen naar Malang, een rit van 7 uur met de trein. We hadden gepland om hier een nacht te slapen, maar dat zijn uiteindelijk maar 3 uur slaap geworden. We boekten namelijk direct een tour naar de Bromo en Ijen vulkanen waarbij we dezelfde nacht al om 12 uur opgehaald werden. Om half 4 's nachts kwamen we aan in het dorpje nabij de Bromo vulkaan. Van hieruit liepen we naar het uitzichtpunt op King Kong hill, vanwaar we een schilderachtig uitzicht hadden op de Bromo vulkaan en het landschap eromheen. De vulkaan stak uit tussen de laaghangende wolken, dit zag er schitterend uit. Vervolgens werden we op een motor door de 'Sea of sand' naar de vulkaan toe gereden. Hier klommen we naar boven om in de krater te kunnen kijken, waar het gerommel uit de vulkaan overweldigend was. Ongelooflijk dat je zo dichtbij kunt komen.

Om 9 uur 's ochtends vertrokken we naar het dichtstbijzijnde treinstation om naar de Ijen vulkaan te gaan. Om 4 uur kwamen we aan in het hotel, van waaruit we dezelfde nacht om 1 uur alweer naar de vulkaan gebracht werden. Na een hele zware wandeling van 2 uur stonden we met een gasmasker op beneden in de krater van de Ijen vulkaan. Hier stonden we naast het blauwe vuur dat ontstaat door het met elkaar in contact komen van gesmolten zwavel en hete lavadampen. Onderweg naar de bodem van de krater kwamen we verschillende mijnwerkers tegen die met 80 kilo zwavel op hun schouders naar boven lopen voor €0,06 per kilogram. De meesten doen dit zonder gasmaskers, terwijl de dampen zelfs pijn deden aan onze ogen. Toen de zon opkwam liepen we naar de top van de vulkaan om van het geweldige uitzicht te genieten. Hier zagen we pas dat er een enorm meer in de krater lag. De top van de krater is een plek waar je echt uren kunt blijven rondkijken. Eenmaal terug in het hotel namen we een stevig ontbijt en stapten we compleet uitgeput op de ferry naar Bali, waar we nu zijn voor ons volgende avontuur. Hierover meer in onze volgende blog.

Geschreven door Kimenjimopreis