Lieve lezers,

We zijn inmiddels aangekomen in het tweede land van onze reis, Myanmar! Het land waar we als koningen behandeld worden en miljonair zijn omdat de valuta zo weinig waard is. Goede WiFi is echter een probleem, waardoor we nu pas onze blog over Yangon kunnen uploaden. Zodra we weer goede WiFi hebben zetten we de volgende blog en de foto's online.

Vanuit Krabi zijn we via Bangkok naar Yangon gevlogen. Yangon was tot 2005 de hoofdstad van Myanmar. Door de mogelijke dreiging van tsunami's en de groeiende drukte in de stad hebben ze een nieuwe hoofdstad gebouwd. We namen samen met een Deense jongen een taxi naar ons hostel. Daar droegen twee kleine mannetjes onze zware tassen naar onze kamer en kregen we in perfect gesproken Engels uitleg over de bezienswaardigheden in Yangon. Het valt ons op dat hier veel meer mensen Engels spreken dan in Thailand. Ons hostel ligt midden in het centrum en direct naast Chinatown, hier zijn we meteen naar een lokale markt gegaan. Het was even wennen om te zien hoe ze hier het eten presenteren. Kippen en vissen worden in stukken gehakt en de spetters vliegen daadwerkelijk om je oren. Daarbij stinkt het enorm en rennen de ratten tussen de kraampjes door. We hebben daarom maar geen streetfood gegeten maar zijn naar een skybar gegaan voor een lekkere pasta met een geweldig uitzicht.

Op 9 februari hebben we de Shwedagon pagode bezocht. Van deze vergulde pagode van 99 meter hoog wordt gezegd dat hij 2600 jaar oud is. Dit zou hem de oudste boeddhistische pagode ter wereld maken. Deze pagode is erg indrukwekkend met zijn grootte en hoeveelheid goud. Daarbij wilden zelfs een paar mensen met ons op de foto! Later op de middag zijn we naar het naastgelegen Kandawgyi park gelopen om de zonsondergang te bekijken met de pagode op de achtergrond. Daarna zijn we terug naar de pagode gegaan om hem in het donker te bekijken, 's avonds is hij namelijk erg mooi verlicht. Hier kwam een moeder met een kind naar ons toe die graag met ons op de foto wilden. Een voorbijlopende monnik maakte hier ook een foto van. We voelden ons net beroemdheden.

De volgende dag hebben we een markthal bezocht genaamd Bogyoke. Een enorme markt met gouden sieraden, edelstenen, stoffen, alles van teak hout en souvenirs. Dit was de eerste plek waar we echt een aantal toeristen tegenkwamen. Het leuk om te zien dat we vaak als enige toerist ergens rondlopen.

Op 11 februari zijn we met een lokale boot naar de andere kant van de Yangon rivier gevaren. Hier ligt een klein dorpje Dala, een enorm contrast in vergelijking met de grote stad. Aan de overkant van de hoge gebouwen leven ze nog in hutjes en hebben ze nauwelijks geld voor eten. We hebben hier een riksjatour gedaan waarbij twee jongens ons door het dorp fietsten met 35 graden. Een deel van dit dorp is in 2008 verwoest door een tsunami. De mensen hebben weinig tot geen geld en eten vaak maar één keer per dag. De kinderen in het dorp kwamen naar ons toe en vroegen om ons drinkwater. We hebben ze alles gegeven wat we bij ons hadden en hebben daarna nog een paar kilo rijst gedoneerd. Het is verschrikkelijk om te zien dat ze niet vragen om ons geld maar om ons drinkwater. Zelfs de riksja gids van Kim had om 3 uur smiddags de hele dag nog niks gegeten. 's Avonds hebben we de nachtbus gepakt naar Kalaw, een bergdorpje vlakbij het bekende Inle meer. Hierover meer in onze volgende blog.

Geschreven door Kimenjimopreis