Lieve lezers,

Nu iets sneller een update omdat we achter lopen door onze dagen zonder Wi-Fi. We waren gebleven bij de nachtbus naar Kalaw.

De nachtbus is een luxe manier van reizen die door de meeste toeristen in Myanmar gebruikt wordt. Een rit van 10 uur naar Kalaw, maar goed te doen met een eigen computerscherm met films en muziek, voldoende beenruimte en een stoel die ver achterover geklapt kon worden. Om 5:30 uur kwamen we aan in Kalaw. We hadden er niet aan gedacht om ons in te lezen, toen we uit de bus stapten bleek het een bergdorpje te zijn op 1300 meter hoogte. Het was 7 graden, stonden we dan met onze backpacks vol zomerkleding.. Eenmaal in het hotel hebben we de jongens achter de receptie wakker gemaakt en kregen we een kamer aangeboden om nog een paar uurtjes te slapen (helemaal gratis!).

De volgende dag zijn we het dorp ingegaan om een trekking te boeken, de reden waarom we in Kalaw waren. Kalaw is namelijk de vertrekplaats van verschillende trekkings naar het Inlemeer. Wij kozen voor de trekking van 2 dagen en 1 nacht, 36 kilometer wandelen door de bergen. Vroeg naar bed dus.

Op 13 februari begon de tocht. Een wandeling van 7 uur over 21 kilometer, omhoog en omlaag door de bergen. Onze gids vertelde ons onderweg alles over Myanmar en waar alle planten die we tegenkwamen voor gebruikt worden. Naast de gids reisde er een kok mee die ons ontbijt, lunch en avondeten klaarmaakte. s' Nachts sliepen we bij boeren thuis. Een houten huisje waarin we op matjes onder 3 dikke dekens sliepen. Voor het huisje stonden twee koeien en een buffel, welke gebruikt worden om het land om te ploegen en een huifkar voort te trekken. Het is ongelofelijk om te zien hoe primitief ze hier moeten leven omdat ze geen geld hebben voor machines.

Op Valentijnsdag zetten we onze tocht naar het Inlemeer voort, vandaag 15 kilometer in 5 uur. Wederom een tocht met veel informatie, geweldige uitzichten en vooral veel klimmen en afdalen over smalle paden. Na de tocht zag Jim eindelijk zijn kans om mee te doen met een potje sepak takraw, een sport die hier overal gespeeld wordt. Eigenlijk is het voetbal op een volleybalveld met een rieten voetbal. Bij gebrek aan een net is het gewoon de bal hooghouden met trucjes, het is ongelofelijk hoe goed ze dit hier kunnen! Na het potje takraw werden we met een bootje over het Inlemeer naar ons hotel gevaren in het stadje Nyaung Shwe. Op het meer zagen we de beroemde beenroeivissers en de drijvende tuinen.

Op 15 februari hebben we samen met een stel uit Spijkenisse een dagtour gedaan naar alle bezienswaardigheden op en rond het enorme meer. We hebben hier een zijde- en lotusweverij, zilversmid, sigarenfabriek, de drijvende stad en ten slotte Indein village bezocht. Indein village is een gebied met 1054 vooral vervallen en met de natuur vergroeide pagodes. De foto's spreken voor zich. Omdat we de belangrijkste dingen binnen één dag al gezien hadden hebben we deze avond al de nachtbus genomen naar Bagan, volgens velen het hoogtepunt van een bezoek aan Myanmar. Wordt snel vervolgd dus!

Geschreven door Kimenjimopreis