Zaterdag 8 maart 2025
Op zaterdagmorgen komt de cleaning lady, niet ons Ulla maar ons Cindy. Op de welkombrief stond tussen 08.00 en 08.30 uur 😲 Dan moeten we er voor ons bed uit! Gelukkig loopt het niet zo’n vaart en staat ze pas om 08.45 uur op de stoep. Vorige week zijn we thuis gebleven en hebben we deels buiten gezeten, maar het leek ons voor beide partijen toch plezieriger als we de deur uit gaan. Zij kan dan lekker doorwerken, herrie maken en de radio aanzetten en wij hebben geen last van de herrie en voelen ons geen vluchteling in eigen huis 😆

Dus gaan we buiten de deur ontbijten bij Sage and Thyme. Hier zijn we 2 jaar geleden ook al een paar keer geweest. Het zit op een onooglijk plekje verstopt met een klein met rietmatten afgescheiden terras op een drukke parking bij een winkelcentrum, maar binnen is het prima en comfortabel zitten. Het is er nog redelijk rustig als we toekomen, maar de tent zit vol als we vertrekken. Waarschijnlijk mede door de uitstekende en zeer betaalbare keuken en de vriendelijke en vrolijke dames in de bediening. We bestellen zwarte koffie, cappuccino, 2 verse orangejuice, omelet en eggs benedict. De omelet voor manlief is goed gevuld, volgens hem gemaakt van tenminste 5 eieren 😆 en wordt geserveerd met 2 sneetjes toast, 2 boter en 2 verschillende soorten jam. Manlief doet z’n best, maar een deel van de omelet en de sneetjes toast blijven liggen. Ik geniet van mijn voortreffelijke eggs benedict, maar al die “groene rommel” hoeft voor mij niet ‘s morgens vroeg 😆 En voor dit alles moeten we het schokkende bedrag van 306 Rand betalen ofwel ongeveer € 15,50!

Omdat ons Cindy pas rond 12.30 uur gedaan is, besluiten we een toeristisch rondje te rijden. We vertrekken richting Sir Lowry’s Pass Village. Een dorp met zo te zien hoofdzakelijk Afrikaanse bewoners, het is zaterdag dus op en langs de straat. Uitstallingen, marktkraampjes, maar ik maak maar geen foto’s. We zitten er iets te dicht op en het lijkt me dat men dat niet op prijs zou stellen. Het is in ieder geval een kakelbont gebeuren. We rijden verder naar Gordon’s Bay aan de kust en slaan hier rechtsaf richting Strand. We zijn al eerder in Strand geweest maar nog nimmer langs de kust gereden. Ook hier zaterdag en dus megadruk. Het Zuid-Afrikaanse Zandvoort zullen we maar zeggen.

We rijden weer richting Somerset West en slaan linksaf de Old Main Road op richting Kuilsrivier. We passeren voornamelijk echte Afrikaanse dorpen, hier zijn weinig toeristen te spotten. Uiteindelijk slaan we rechtsaf richting Stellenbosch en halverwege deze weg zien we aan beide zijden de wineries, de guesthouses en resorts, toeristenland 😄 Vanaf Stellenbosch is het een bekende weg terug naar Erinvale en als we binnen stappen is Cindy haar werk aan het afronden en trekt ze een paar minuten later de deur achter zich dicht. Tijd voor een echte Hollandse lunch, broodje ham voor manlief, broodje kaas voor mij 😂 Kan soms zo lekker zijn hè?

De bekende middaginvulling en voor we het weten is het tijd om - alweer - te gaan eten. Tja, we hebben 2 weken achterstand opgelopen, dus wat inhaalwerk te doen 😄 Vanavond eten we weer in het Erinvale Hotel en wel in het gastronomisch restaurant Stefan’s. Keuze uit een 7- of 10-gangen menu. We hebben enige maanden geleden al besloten dat niet meer te doen omdat we het beiden niet meer op kunnen, maar hier rekenen ze voor het brood ook 1 gang, zo ook het bolletje sorbetijs tussendoor en de macarons bij de koffie. Zo is het niet moeilijk om aan 7 gangen te komen 😂 Dus we wagen het erop en we worden niet teleurgesteld. Werkelijk een fijn menu, mooie gerechten en zeer smaakvol in perfecte porties. In combi met de bijpassende wijnen (die redelijk zuinig worden geschonken, maar voor ons is het voldoende) een heerlijk diner (o ja, het is zo lekker dat ik vergeet een foto te maken van ons hoofdgerecht, de tiger prawn 🤦🏽‍♀️).

Zondag 10 maart 2025
De dag start met een Whatsapp oproep naar mijn vader (91). Dat videobellen vindt ie toch wel helemaal geweldig hoor. Ik kreeg wel commentaar dat het bij hem vandaag beter weer is dan bij mij 😆 En hij heeft gelijk, want het is hier behoorlijk bewolkt en er staat een stevige bries. Zo stevig dat ik na een uur buiten zitten toch maar een poosje naar binnen verhuis en de deuren dicht doe. De wind staat vol op ons terras en het is frisjes, dat is de eerste keer.

Wel jammer dit weer, want we gaan lunchen bij The Restaurant at Hidden Valley, halfweg tussen Somerset West en Stellenbosch. We kennen de locatie, maar toen was er een ander restaurant gevestigd. Het uitzicht is er prachtig, maar het is hoog gelegen en met die wind ……….
Maar we merken het al als we uit de auto stappen, amper wind. Typisch … Maar goed, we kunnen kiezen tussen binnen of buiten zitten en als we het terras oplopen is het er gewoon prima zitten. Hebben wij even mazzel.😄 We krijgen de menukaart aangereikt en hebben voor voor-, hoofd- en nagerecht keuze uit 5 gerechten elk. Manlief kiest de scampi risotto en wild, terwijl ik begin met de snoek paté gevolgd door kingklip vis. De presentatie is mooi en de smaken goed 👍 Mijn rosé is heerlijk en manlief z’n rode wijn is licht en smaakvol, als een pinot noir.

Het is kwart voor 3 als we weer terugrijden naar Erinvale. De rest van de dag verloopt zoals te doen gebruikelijk, avondeten houden we simpel. Wel maken we in de avond nog een fles Kanonkop open. Door die eerste 2 weken hebben we achterstand opgelopen in het wegwerken van onze voorraad en we hebben nog maar 1 week over …….😟

Geschreven door Jacquelinereist