Maandag 30 oktober;
Opstaan, ontbijten in het Hotel en dan ons weg vervolgen, we gaan de bergen in. Het is een tocht van z'n 350 km. Daar komt dan bij dat we wel de bergen in gaan wat tijd kost. Van Harare rijden we richting Mutabe. Als we de stad nog niet uit zijn worden we al een aantal keren door de politie aangehouden, het is gewoon te gek voor woorden!!! En maar betalen of je wilt of niet!! 10 dollar hier voor, 10 dollar daar voor. Allemaal onzinnige dingen die ze zelf ter plekke bedenken. Fried zou over de midden lijn hebben gereden (wat niet zo was). Wij hadden geen rode reflectoren (wat wel zo was) maar ze moesten op de bumper zitten. We waren verkeerd de weg opgedraaid!! En zo nog wat meer. Gelukkig kregen we al gauw door dat je beter achter een bus of vrachtwagen kon gaan rijden dan konden ze je niet zien!! En dat lukte aardig. Ook werden we wel aangehouden en mochten dan door rijden . Al met al die dag zaten we al op 15 x. Even voor Mutabe slaan we af om noord oost te gaan, de bergen in.
De temperatuur daalt snel. Van bijna 30 gr in Harare gaan we naar 16/17 gr terwijl de zon toch heerlijk schijnt. Maar we zitten op een hoogte van z'n 2500 meter.
Het is een prachtig gebied. Echt geweldig, wat een vergezichten!! En wat een rots partijen. Je zou denken dat hier ooit de wereld is ontsprongen. En dan wij in Drenthe met onze Hunnebedden!! Denken dat wij er veel hebben maar hier????? Hier is het éėn en al keien van groot naar klein.
Tegen 16.00 uur draaien we het park binnen. Nyanga National Park. Een prachtige park, super. We zijn blij dat we onze reis hebben aangepast. We slaan onze tent weer op en beginnen gelijk aan de maaltijd want het is hier vroeg donker, ook is het hier erg koud dus vuurtje maar lekker hoog.
Veel is er niet te vertellen over deze dag, wehebben veel gereden. Die avond kruipen we dicht tegen elkaar aan want het is echt koud.

Dinsdag 31 oktober;
Oei wat was het koud afgelopen nacht. Brrr dat waren we niet meer gewend . Vooral in de nacht hadden we de laatste dagen niets meer over en nu moesten we echt dicht tegen elkaar aan blijven.
Om 05.00 uur hielden wij het voor gezien en stonden op. Onze warme kleren aan (lange broek en trui) deze wisselden we tegen 08.00 uur al voor een korte broek maar de temperatuur kwam hier in de bergen niet boven de 18 gr uit.
We pakken alles weer in. Nog even een broodje met verse aardbeien (Dit hadden we die dag ervoor van de lokale dames gekocht) de aardbeien waren heerlijk.
We maakten nog wat foto's van de omgeving en reden naar beneden, op naar ons volgende adres.
Nu moesten we wel via Mutabe rijden dus werden op deze grote weg weer een aantal keren aangehouden. Gelukkig hadden ze dit keer niets om te zeggen wat niet klopte dus rijden maar.
Ook Mutabe is een grote stad. We moeten er dwars door heen rijden en maken links en rechts van ons div foto's. Het was geen stad voor ons om rond te neuzen dus gauw er doorheen.
Onze volgende bestemming is Chimamimani. Dat was ook weer de bergen in maar dan meer midden oost. Het was nog maar vroeg dus we besloten om maar door te rijden naar het zuiden naar Gonarezhou National Park . We hadden al weer heimwee naar een wild park. Het was wel even door rijden maar konden dan daar twee dagen genieten en wetende dat het daar niet koud was.
Tegen 16.00 uur reden we het park binnen en hadden vandaag toch weer ruim 400 km gereden. We konden kiezen welk campsite we wilden. Een exclusive? Of een gewone? De gewone had alles aan boord en de exclusive alleen een WC maar deze lagen op een unieke plek (en dat was ook zo!! Super) een prachtige plek. We keken over het water naar de olifanten en ontzettend veel hippo's geweldig. Dit vinden we alle vier toch erg mooi, weg van de drukte en gewoon de natuur in.
We gaan ons eten voorbereiden zodat als het donker is we niet zo veel meer hoeven te doen!! En genieten van de avond.

Woensdag 1 november;
We staan op en genieten nog even van het mooie uitzicht. We kijken of we nog wat kunnen spotten om te fotograferen maar dat is dit keer niet zo, jammer.
We vertrekken tegen half 8 richting de uitgang aan de westkant. Als we even onderweg zijn komen we voor een brede rivier te staan. Ja ,en wat nu??? Teruggaan is geen optie, dan moeten we 80 km om rijden. Dus in één weg en er door heen.
We zagen de keien liggen waar we over heen moesten rijden dus niet door het zand (het kon zijn dat in het midden de keien uit elkaar lagen en dan hadden we een probleem).
Gelukkig ging alles goed. Toen we aan de overkant waren konden we weer adem halen pfffff gelukkig!! Nu Fried en Marian nog, wij gauw uit de auto om hun te filmen.
Ook zij waren blij om aan de overkant te zijn. Op naar het gebied met de vergezichten. Daar kunnen we prachtig fotograferen en tevens nemen we daar ons ontbijt, super mooi!! Je zou zelfs denken dat je alleen op de wereld bent hier.
Die dag rijden we veel maar heel langzaam. We komen dan ook pas om 16.00 uur aan op de volgende 'fantastische' plek!! Weer uniek. Van steen gebouwd en een uitkijk over de rivier weer met Hippo's en krokodillen. We hebben wat langer tijd dus relaxen we wat en schrijven onze stukjes.
Die avond grillen we karbonaadjes en krijgen we er stamppot zuurkool bij! Daar praat ik al weken over maar het was er nog steeds niet van gekomen".
Ik had op de heenreis in Knysna bij een Duitse slager Zuurkool in een pot kunnen kopen dus die zat nog steeds in de kist! Lekker spekjes erbij gebakken en dat was smullen.
Die avond lag ik vroeg in bed. Ik voelde mij niet helemaal happy en had nu al een week last van diarree ondanks de tabletjes dat het moest stoppen.
Gelukkig verder nergens last van.

Donderdag 2 november;
We gaan vandaag weer terug naar ZA! Opstaan, inpakken en rijden. We volgen de weg naar het westen onder langs. Het is geen asfaltweg maar een graffelweg. Gelukkig geen gaten in de weg dus we kunnen wel een snelheid halen van 70 km per uur. Toch is het 13.30 uur voor we aan de grens zijn. Voor de grens moesten we nog over een asfaltweg van 35km en 3x een stop gehad van politie (gelukkig mochten we door rijden).
De grens overtocht valt mee. Binnen een half uur zijn we klaar! ( wel op het laatst aan Zimbabwaanse kant nog even extra 5 dollar moeten betalen. Hij vroeg 10. Zo niet dan wilde hij de auto doorzoeken, en daar zaten wij niet op te wachten. Dus zegt Hendrik "5 dollar kun je krijgen ,meer niet". Dat was dan ook goed. En hij lachen, hij had weer 5 dollar binnen.
Dan gaan we in de eerstvolgende plaats lunchen en weer inkopen doen voor de komende dagen in krugerpark. Al met al vertrekken we eigenlijk veel te laat want we moeten nog zeker 225km op een weg waar je maar 60 kunt rijden dus dat wordt racen.
Als het 17.00 uur is zegt Hendrik, ik bel het park maar op hoe laat we nog binnen kunnen komen want 18.00 uur redden we niet.
Het is ook ongelofelijk druk op de weg, en het ene dorp loopt over in het andere dus nergens is het rustig.
Het park sluit om 18.30 uur, dus nog een half uur erbij. En ja hoor, om even voor half 7 komen we binnen. We betalen en gaan naar de campsite. Het is pikkedonker ondanks volle maan en wij moeten de weg vinden. En dan staan er ook nog eens heel veel buffels voor je auto, brrrrrrr het gaat goed!! (voor het zelfde geval slaan ze met hun horens op je auto).
We komen de camping op en zijn dan te laat volgens de poortwachter. We krijgen een boete maar als we ons verhaal hebben gedaan mogen we uiteindelijk toch naar binnen.
Fried was afgelopen dag niet lekker en heeft ook geen behoefte om de tent nog op te zetten en wil graag in een logde slapen (er zijn er genoeg daar). Hij gaat ook gelijk naar bed.
Wij gaan op de camping staan en maken voor ons zelf een lekker broodje en yoghurt met fruit. We hadden die middag toch heerlijk geluncht.
Marian maakt voor haar zelf en Fried een soepje. En zo slapen wij die avond alle vier vroeg. Het was ook een inspannende dag!! Alleen maar auto rijden.

Vrijdag 3 november;
Hendrik en ik worden al heel vroeg wakker van de auto's die de camping al verlaten voor half 5. De poort gaat dan ook open. Ook wij denken er dan over om op te staan en te gaan rijden. Marian had aangegeven het rustig aan te willen doen, dus hadden we afgesproken om elkaar te zien in de namiddag in Satara, de andere camping waar we komende nacht verblijven. Z'n 200 km naar beneden (halverwege Krugerpark).
Als we weg gaan rijden rijden we nog even bij Fried langs om te vragen hoe het is. Mocht hij echt goed ziek zijn dan gaan wij ook niet weg maar gelukkig hij heeft goed geslapen dus wij kunnen rustig weg gaan.
Na een uur te hebben gereden hebben we nog niets gezien wat we graag willen zien. Hier een olifant daar een Buffel , Zebra, Giraf, Impala enz. Maar geen leeuwen of Hyena's of luipaarden.
Tussendoor staan we een keer stil om toch te genieten van de natuur!! Prachtig en zo nu en dan een foto te maken van een mooie vogel
Als we dicht bij de camping zijn wijzen mensen ons erop dat er dicht bij leeuwen zijn, wel 12 stuks. Wij erop af en dat wordt foto's maken maar als we op de plek aan komen zijn het er maar twee en ze liggen te slapen tussen het hoge gras.
Moeilijk om een foto te maken. Even staat er één van de dames op; knip knip doe ik, maar erg onduidelijk!! Te ver weg maar we hebben twee leeuwen gezien.
Nu op naar de camping, inchecken, tent opzetten, en heerlijk relaxen.

Morgen gaan we op weg naar Crocodile Bridge. Crocodile Bridge vormt een toegangspoort tot het Krugerpark.

Tot later!!!

Geschreven door Inas.reizen