DAG 11

We landen op Hanoi en hebben gelijk onze koffers te pakken. Er staat een mannetje met ‘Jesse de Rover’ op z’n bordje ons op te wachten. Hij rijdt ons in een ruime auto naar Mai Chau, wat nog zeker 3,5 uur rijden is. Ondertussen wordt het ook nog donker. Onderweg zien we met de ondergaande zon wel adembenemende landschappen, met rijstvelden die net weer de eerste sprietjes vertonen en de oranje gloed die het water verlicht. Daarna is het bam, helemaal donker. We moeten nog even rijden en de beste man wil tanken, maar dat kan niet bij dit tankstation. We vragen of hij hierna nog terug moet naar Hanoi en dat is zo, we hebben te doen met hem, met de onverlichte wegen. Hij rijdt uiteindelijk over smalle weggetjes naar onze homestay Little Mai Chau, waarvan je over de rijstvelden heen kijkt. We hebben medelijden met hem en geven een goede fooi, een gulle glimlach en sprankelende ogen krijgen we ervoor terug. We krijgen ondanks dat het vrij laat is nog wat te eten en een biertje, onder het genot van het geluid van de krekels. We hebben wel gezien dat, ondanks dat het helemaal donker is, er geen sprietje te zien is op de rijstvelden die hier liggen. Helaas, we moeten morgen maar zien of het uitzicht alsnog mooi is..

DAG 12

Als we wakker worden, zien we dat allemaal mensen bezig zijn om de rijst plantjes te planten. Dat is leuk om te zien! En het uitzicht is alsnog prachtig. We hebben wat uitgeslapen en gaan op de fiets de villages ontdekken. Er wordt gedanst, we zien weefgetouwen en het valt ons op dat alle huizen op palen staan (net zoals in Thailand). Aan alles merk je dat dit stadje nog amper ingericht is op toerisme. We willen in de middag namelijk wat eten, maar echt alles zit potdicht. Ze gaan rond dit tijdstip namelijk slapen, terwijl ze in de ochtend en avond juist werken. Verhongerd en met een pak noodles (die we op de kamer opeten) komen we terug naar het huisje, thuis bij onze verstopte wc. Helaas is hier ook iedereen aan het slapen en kan niemand ons helpen. Ook water hebben we een tekort aan en ik heb energie tekort, er zijn vandaag misschien maar 3 woorden uit mijn mond gekomen. Het is hier namelijk ook nog eens 38 graden, maar de gevoelstemperatuur ligt nog hoger en het uv-index is 10 (maximale hoogte). Later valt de stroom nog uit in heel Mai Chau, waardoor we alleen maar zwart om ons heen zien, en is er storm op komst. We eten ons avondeten op, wat simpel bereid was omdat er de hele tijd geen stroom was, en dan slaat de onweer en harde regen toe. Als je er zo op terug kijkt was dit zo’n dag waar niks goed ging. Gelukkig als we om ons heen keken, konden we wel genieten van het adembenemende landschap hier, die elke seconde lijkt te veranderen door de wolken, het weer, de zon, de mensen en de rijstvelden die steeds iets verder vol komen.

DAG 13

Vandaag besluiten we maar een stuk eerder op te staan, zodat we in de ochtend nog wat dingen kunnen doen, als het niet te warm is. Als we naar buiten stappen ligt de hond voor ons huisje te chillen, wat een lieffie. We gaan vandaag met de motorbike op stap, eerst naar de Chieu Cave. Om bij deze grot te komen moeten we 1200 (!!) traptreden beklimmen. Het zweet gutst echt van onze lichamen alsof het water is en het wordt alleen maar heter. Eenmaal boven is het wel een indrukwekkende grot om te zien, bijzonder hoe zoiets kan ontstaan. We komen een beetje op adem en maken ons weer ready voor de weg terug naar beneden. Tijdens het naar beneden lopen leid ik mezelf af door het alfabet achterstevoren uit mijn hoofd te leren (het is nog gelukt ook!). Als we beneden zijn kunnen we allebei echt niét meer op onze benen staan en zijn kapot. Snel op onze motorbike zodat we een lekker windje hebben en onze benen ontlast worden. We gaan de Thung Khe pas rijden, een pas met prachtig uitzicht over de dallen en de bergen. Ondertussen een verfrissend drankje en foto’s van de mooie koeien maken, en daarna hebben we wel geluk in het stadje om wat te eten, omdat we nu eerder zijn. Echter is er nog steeds heel weinig open en komen we ergens terecht… Daar wil je hard gezegd niet dood gevonden worden. Het leek wel gevangenis eten wat we op hebben en is het is het vieste eten wat we tot nu toe op hebben. Hierna zijn we écht even toe aan een frisse douche en een middagdutje (wat passen we ons ook snel aan aan hun levensstijl).

We bezoeken hierna nog de waterval, wat leuk is om te zien en verfrissend om even in te zwemmen. Er is weer een storm op komst dus snel haasten we ons naar het huisje. Hier knuffelen we nog met Harry, zo hebben we de hond hier genoemd. De host kookt een heerlijke feesttafel voor ons en de andere gasten en we praten over reizen en Vietnam met hun. Dit onder het genot van rijstwijn, wat enorm vies en sterk is haha. Daarna treffen we een lekkere kakkerlak aan in de kamer, die ik dood mag maken terwijl Jesse zich verschuilt. Morgen worden we om 11:30 opgehaald door een busje en gaan we naar Hanoi. In de ochtend kunnen we dus nog even lekker chillen.


17 juli 2022 17:00 t/m 19 juli 2022 22:00

Geschreven door Hanikatravels