We hebben weer geen elektriciteit, dus kunnen het brood niet roosteren. Dochter besluit voor het hele gezin wentelteefjes te bakken; Heerlijk. We bekijken onze buurman die een tent als een soort van dakkoffer op zijn auto heeft. Het blijkt een Nederlands gezin te zijn die de auto met daktent gehuurd heeft. Wat een handig ding.

Vandaag staat de route van Sequia naar Kings Canyon op de planning. We rijden weer noordelijk. De bochtige weg leidt ons Sequia uit. Ineens zie ik iets tussen de bomen langs de weg bewegen. Snel zetten we de camper naast de weg en lopen een stukje terug…het blijkt inderdaad een beer met twee jonkies te zijn! Wat een geluk en wat mooi. We kijken met een afstandje en creëren een hele opstopping. Andere reizigers zien dat we ergens naar staan te kijken, stoppen en willen de beren ook spotten. Niet netjes aan de kant van de weg, maar gewoon op de weg. In tegenovergestelde richting komt een Ranger in de auto aan en vraagt ons te vertrekken. Snap ik helemaal, want de file wordt steeds groter. Wouw… wat een cadeautje dat we dit mochten meemaken.

Bij het Visitor Centrum van Grant Grove is er een zwakke WIFI. We laten het thuisfront weten dat het goed met ons gaat en doen een paar boodschappen voor het avondeten in de ‘winkel’.

De route door King Canyon is van heel andere orde. Het landschap verandert van bomen naar steen. We kijken de afgrond in, een grillig tafereel. Onder in de vallei aangekomen is het prachtig. Een snelstromende rivier stort zich over alle keien heen. We zien een waterval en maken een wandeling. Wat hebben we al veel verschillende natuurspektakels gezien deze vakantie.

Voor deze nacht staat Sentinel Campground op het programma. Wederom een groene camping zonder faciliteiten. De douches zijn gesloten wegens het tekort aan water. De Ranger vertelt ons dat de dichtstbijzijnde douches op 1,5 uur rijden van ons vandaan zijn. Gelukkig vindt ze ons niet stinken.

We spelen spelletjes, chillen in de hangmat en de fatboy, puberdochter leest haar boek uit, kids maken samen slijm. We stoken weer een vuurtje, waarschijnlijk de laatste keer deze vakantie. Beetje emotioneel ben ik wel; wat een familiegeluk.

Geschreven door Hammetjes.op.reis