Ik word als eerste wakker. We hebben een hele rit voor de boeg, dus maak ik de rest van het gezin wakker, zodat we op tijd kunnen beginnen met rijden. Jammer genoeg vandaag niet naar Yosemite. Het park is, vanwege de bosbranden, gesloten tot zeker 3 augustus. We krijgen het geld voor de camping teruggestort op onze creditcard. Dat is nog een schrale troost. Vier maanden geleden klaar gezeten voor een plekje op een camping in Yosemite Village en nu toch niet naar het park. Het doet pijn. Mijn gezin Yosemite laten zien en er zelf terugkeren, was één van de voornaamste redenen voor deze hele reis. Maar goed… bosbranden zijn overmacht en daar is niks aan te veranderen.

We rijden San Francisco uit na getankt te hebben. In California is het een verschil van $0,10 per gallon of je contant betaald of per creditcard. Dus loop ik het tankstation binnen en betaal eerst $ 80 om te tanken. Dit wordt geregeld en we kunnen tanken voor precies $ 80. Grappig systeem.

Wij rijden een lange rit van zeker vier uur, met een tussenstop bij de Walmart in Mariposa Het landschap wisselt; veel landbouw en diverse steden rijden we voorbij. We rijden om de beurt. De wegen zijn slecht, terwijl ze intensief gebruikt worden. Ook van de drukke snelwegen is het wegdek gescheurd en vol gaten. We zien veel hutjes en vervallen huizen. Dit beeld van Amerika laten ze ons in de films niet zien.

We rijden de Sierra Nevada in. De temperatuur stijgt, de zon schijnt en hebben een camping geboekt, zonder voorzieningen, aan het Shaver Lake. We worden verwelkomd door een enthousiaste Ranger. Wat een prachtige omgeving en een heerlijke plek; tussen de bomen, met een vuurton bij onze plek om een kampvuur te maken. De kinderen spelen in het meer en ik lees een boek. We moeten geheel zelfvoorzienend zijn; geen stroom, geen wifi, vuilwater/plas zelf bewaren in de vuilwatertank van de camper. Poepen doen we op de wc van de camping; een wc pot met een diep gat naar beneden. Onze poep valt in het gat, doorspoelen kan niet, er is geen water. Gek idee en voelt vies. ’s avonds eten we garnalen en aardappelen van het kampvuur en roosteren we marshmallows. Pubers moeten hun draai vinden zonder Wifi en de wetenschap dat wanneer de beeldschermen leeg zijn, we ze niet op kunnen laden. Om 22 uur behoort de camping stil te zijn, maar een groep jeugd maakt om 23 uur nog lawaai. Jammer dat er geen controle is die hen de wacht aanzegt.

Geschreven door Hammetjes.op.reis