Vanmorgen waren we weer extreem wakker helaas.. we zijn nog een tijdje blijven liggen en rond 7.15 de straat op gegaan. Op het plein voor ons hotel waren al wat verkopers en groepjes mensen aan het chillen. Na een rondje gelopen te hebben zijn we op zoek gegaan naar een restaurant om te ontbijten. Helaas hebben we niks gevonden en zijn we naar een supermarkt gereden om daar wat inkopen te doen. Vanuit daar zijn we naar de volgende bestemming gereden: San Cristobal.

Het was een uurtje rijden door de bergen, wat je goed aan de auto kon merken. Vrachtwagens stonden soms bijna stil, zo stijl was het. De Mexicanen houden zich niet aan de rijbanen. Er wordt dan ook verwacht dat je zoveel mogelijk rechts gaat rijden(op de vluchtstrook), zodat er makkelijk ingehaald kan worden).

We hebben de auto geparkeerd in het drukke plaatsje en zijn naar het hotel gelopen. Omdat het nog vroeg was, 9.30 uur konden we nog niet inchecken en zijn we een rondje gaan lopen. Uiteindelijk besloten we om vandaag al naar een plaatsje buiten deze stad te gaan.

We zijn naar Chamula gereden. Dit is een dorp wat volledig onafhankelijk en andere regels heeft (een eigen leger, politie e.d.). Het was bizar druk en een parkeerplek vinden was lastig. Wat meteen opviel was dat er overal vuurwerk verkocht werd, potten waar ze in Nederland jaloers op zijn..
Omdat de mensen erg spiritueel zijn, hebben ze veel bijzondere gebruiken. Zo stonden we op het plein voor de kerk en werden we ineens verzocht een stuk verder te gaan staan. Het was namelijk 12 uur en daar horen 12 knallen en 12 vuurpijlen bij. Dit wisten wij niet en schrokken flink, vooral Timo vond dit heel eng.

Daarna is Jeroen kaartjes gaan kopen voor de kerk. Omdat wij verhalen over de kerk hadden gelezen die niet voor kinderogen bestemd waren, is Jeroen eerst naar binnen gegaan. Er waren nu geen heftige rituelen bezig, dus we konden gewoon met zijn 4en naar binnen. De kerk was bezaaid met dennennaalden en overal zaten groepjes mensen die zich niks van de toeristen aantrokken. Aan de wanden hingen allemaal heiligen. Op de grond stonden kaarsen geplakt. (Timo vond dit heel interessant, vooral hoe een man het kaarsvet van de grond af haalde.. hier wilde hij graag bij blijven kijken).
Er zat een groepje mensen bij elkaar met een kip en cola eromheen. Het blijkt dat je je zonden/problemen tegen de kip vertelt en daarna de kip slacht (dit doen ze dus daar in die kerk…). Ook geloven ze dat als je een boer laat, je de boze geesten uit je lichaam verdrijft.
Helaas is het ten strengste verboden om foto’s te maken.

Terug in San cristobal zijn we gaan lunchen en een siësta gaan houden. Daarna een verplicht rustmoment zodat we in de avond later naar bed konden. We hebben tijdens kerstavond heerlijk door het stadje gelopen, waar het echt heel druk was en bij een tof restaurant gegeten. Moe, maar voldaan naar bed! Om 12 uur werden we wakker door de herrie. Het was kerst en daar hoort veel vuurwerk bij! Doordat we wakker schrokken merkten we ook meteen dat het echt heel koud is hier. Het ligt in de bergen en kan afkoelen tot 3 graden…!

Geschreven door Familievanderels.reisdagboek