Als we de groene Michelingids volgen, stuiten we regelmatig op de stadsgidsen. Meestal lopen we dezelfde route. Als we op eigen houtje gaan missen we wel de anecdotes en de historische feiten. Ook hier weer veel kerken op onze route. Wroclac is indrukwekkend en in de vergelijking met Breda niet.... slecht. Je struikelt over de kleine kabouters. Beeldjes die ten tijde van de Russische overheersing ludieke, kleine symbolen van volksverzet waren. Na de stadswandeling nog wat inkopen gedaan en gegeten in de stad. Sommige restaurants rekenen af op gewicht van je bord dat jezelf opschept aan het buffet. Er is ruim keus. En niet te duur. Zo ook waar we vanavond aten.
Makkelijk en snel. Op de camping, die ligt aan de toegangspoort voor het Olympisch Stadion, teruggekomen is het een drukte van jewelste. Veel politie en stewards zijn op de been. De omgeving was rood-wit gekleurd: de witte adelaar op rode achtergrond. Het gejuich van de Polen galmt over de camping en overstelpt het geronk van de speedwaymotoren.
Geschreven door Elton.travels