We staan op tijd op vandaag. Hassan, de baas van de garage van gisteren had gezien dat de motorkap niet goed gecentreerd lag en zei dat hij die vandaag wel eens goed zou afregelen. We moeten om 10.00u bij hem zijn. Stipt zoals we zijn stoppen we perfect op tijd voor zijn garage. Hij bekijkt het eens en begint dan aan de koplamp te regelen. Daar ben ik echter niet zo blij mee want ik weet niet wat dit zal doen met de regeling van mijn lichten. Ik moet hiervoor niks betalen en we kunnen al snel de baan op.
Na een tankbeurt kiezen we de baan richting Tiznit. In ‘t begin is de weg héél slecht maar daarna gaat het beter. De bergen zijn hier nooit ver weg en het wordt weer een rit van draaien en keren, geen vijf meter rechtdoor. Maar dat hebben we graag, zo kunnen we niet in slaap vallen. We rijden ook over de “Col du Kerdous”, het hoogste punt is iets meer dan 1200 m.
Als we in Tiznit toekomen rijden we eerst door het moderne gedeelte dat meer westers aandoet en dan door het ouder gedeelte dat voor ons interessanter is.
We gaan naar camping Tinbar, dicht bij de stadsmuren gelegen en dus dicht bij het oude centrum. Het is rond 13.00u als we geïnstalleerd zijn en dus hoogtijd voor een boterhammeke. Daarna is het tijd om van het zonneke te genieten. In de oude stad kunnen we toch niks gaan doen voor vier uur.
Tegen half vijf gaan we toch op stap en het eerste wat we tegen komen zijn allerlei kramen met tajines. Eens door de stadspoort volgen we de grote baan met langs weerszijden de gebruikelijke winkeltjes. Maar eigenlijk willen we op zoek naar de coöperatieve van de zilversmeden. Laat het nu juist lukken dat er een man op de fiets naast ons komt en vraagt of we niet naar de coöperatieve willen. Hij spreekt zelfs enkele woorden Nederlands. Hij brengt ons tot aan de voordeur waar een man van de zaak het overneemt. Hijzelf blijft geduldig wachten tot wij weer weg gaan en hij waarschijnlijk zijn percentje opstrijkt! Maar ja, zo gaat dat hier. We laten ons toch weer verleiden tot de aankoop van enkele dingen die we echt niet kunnen missen! :-).
Onze zoektocht naar de Joodse wijk blijft zonder succes en langzaamaan gaan we terug naar de camper. Onderweg kopen we nog wat olijven en pinda’s voor bij de aperitief en een liter verse melk voor mijn ontbijt.
Op de camping komt er nog een man langs die zetelbekleding doet. Lieve wil de armsteunen van onze autostoelen opnieuw laten bekleden. Een stofje wordt gekozen en een armsteun wordt losgevezen en mee gegeven. Tegen morgenavond is het klaar.
Nu is het tijd voor een aperitiefje. Morgen rijd ik niet, dus het mag! Na enkele slokjes ziet Lieve dat een man de planten achter onze camper komt water geven. Wij hebben er wat wasgoed opgehangen. Als ik het wil binnenhalen gebeurt het: ik struikel over een ijzerdraad en pardoes tegen de grond. Resultaat een gekneusde rib en mijn linker hand pijn gedaan! We zien wel hoe we de nacht door komen en binnen enkele dagen komt dit toch weer goed. Deze avond eten we een stuk zalm met de pannenkoekjes die we kochten gevuld met groentjes.
Voor diegenen die zich afvragen waarom de deuren laten herschilderen? Toen we onze camper kochten, tweede hands, waren er op de deuren al krassen van de hond die de vorige eigenaars zogezegd niet hadden. Het heeft mij altijd geërgerd en nu is dit opgelost. De andere herstellingen zijn kleine dingen die er later bij gekomen zijn.
Sorry maar vandaag geen commentaar bi de foto’s. Mijn hand en ribben doen pijn. Slaap wel!

Geschreven door Dirlie.onderweg