Vandaag 1 mei! We zijn een maand onderweg en we hebben ons nog geen seconde verveeld! Zelfs al hebben we af en toe een akkefietje, het kan onze pret niet bederven. Zo zal er vandaag, op de dag van de arbeid, volop aan onze camper gewerkt worden.
We staan op om 8.00u. Ik heb er een slechte nacht opzitten maar dat is niet erg, ik moet vandaag niet rijden en veel hebben we niet te doen. Bij Lieve staat slecht slapen niet in haar woordenboek! We maken ons snel klaar want tussen 9.30u en 10.00u komt men ons halen om naar de garage van Hassan te rijden. We hebben tijd om nog te ontbijten en ondertussen komt de wasvrouw de was terug brengen. Alles is netjes gewassen maar het strijken is er blijkbaar niet meer van gekomen! We betalen er 2,50€ voor. De mannen van Hassan zijn goed op tijd en na een stop aan de sanitaire zuil, in de buurt van het dal, rijden we naar de garage. Er wordt nog eens bekeken wat er allemaal moet gebeuren en dan vertrekken wij naar het dorpscentrum. Oh ja, deze morgen geen wolkje aan de lucht en het warmt snel op.
In het centrum aangekomen komt er een man op ons af die bedelt voor eten. Ik wil hem geen geld geven maar koop een brood voor hem. De tijd dat de winkelier mijn geld aanneemt en wisselgeld teruggeeft is de man al verdwenen! Nu sta ik hier met dat brood! Andere dagen loopt het hier vol met bedelaars maar nu denk ik dat ze in de stoet voor 1 mei gaan lopen.
We gaan dan maar voor een vers fruitsapje in hotel Salama. We amuseren ons met het gadeslaan van de hotelgasten die ontbijten op het terras en de mensen die op het pleintje voor het hotel rondlopen. Dan doen we de overdekte soek nog maar eens en Lieve koopt een djelaba op vraag van haar dochter, Sophie. Het moest blue nuit zijn, wat niet evident is. We slenteren nog wat rond en rusten op een bankje in het zonnetje, de typische bezigheid voor mensen van onze leeftijd. Zo is het al snel tijd voor de lunch. We gaan nog maar eens eten in L’Etoile du Sud omdat het ons gisteren zo goed beviel. De baas is de zoon van een Marokkaanse vader en een Franse moeder. Dit keer nemen we geen menu. Lieve drinkt eerst terug een tomatensapje, ik neem geen voorgerecht. Als hoofdgerecht neemt Lieve een vleesbrochette met frietjes en ik een kippenbrochette. Voor Lieve nog een Berberkoffie na en voor mij een fruitschotel. Kostprijs 16,20 €! Daar kun je nu toch niet zelf voor koken hé?
Ondertussen is het 14.30u geworden en ben ik ongeduldig om te zien hoe de werken opschieten. Als we aankomen is er niemand aan de camper bezig maar al snel schieten ze terug in gang. Ik zie nu dat ze beide deuren helemaal zullen herspuiten en het schuur- en plamuurwerk is prima gedaan. Na een tijdje moet ik binnen rijden in de garage voor het spuitwerk. Wanneer de man begint af te plakken kunnen we niet meer uit de camper. We houden ons dan maar in stilte bezig en zo sta ik al wat op voorsprong met het schrijven van mijn verslag!
Het afplakken en spuiten neemt héél wat tijd in beslag en in plaats van om 17.00u klaar te zijn, zijn ze pas om 20.30u klaar. Gelukkig hebben we onze warme maaltijd al binnen. We willen niet in het keteldal gaan staan omdat daar, met de wind, meer stof rondvliegt dat in de verf zou kunnen blijven plakken. We gaan naar camping Tazka, op de weg naar Tiznit. We eten nog een boke en genieten van een film op DVD. Het resultaat van de schilderwerken zien jullie op de foto’s.

Geschreven door Dirlie.onderweg