Verslag Els
De voorbije nacht ben ik behoorlijk ziek geweest. De aanleiding was waarschijnlijk de spaghetti, ik heb elk uur van de klok de WC-pot van dichtbij gezien...pfff. Ondertussen heb ik ook nog koorts. Met wat Motilium en cola kom ik er wat door. Het is nog een hele uitdaging om voor 10u opgelapt en ingepakt te geraken, dan moeten we ons huisje uit. Het lukt allemaal en daar gaan we, richting Kaapstad. Op onze planning stond om een mooie tocht langs de kust te doen, Chapman's peak drive. Vorig jaar was die afgesloten door de zware storm. Helaas pindakaas, niet voor vandaag, die 114 bochten zie ik vandaag even niet zitten. Gelukkig kunnen we vroeger terecht in het appartementje dat we gehuurd hebben. Ook hier weer: werken boven ons, voor ons aan de weg en achter ons. Zoals gezegd, de rode draad van onze reis :-)
Ik kruip ziek en met hoge koorts mijn bed in. Dean gaat alvast op zijn eentje de buurt verkennen. Ik knap niet echt op, de koorts blijft, dus ik besluit niet mee te gaan eten bij Fyn. Wel jammer, want hier waren we al lang naar aan het uitkijken. Maar zeg, we hebben al veel en lekker gegeten deze reis, dus ik ga echt niet klagen. Ik hoop vooral dat het morgen wat beter is, dit weekend worden onze laatste 2 dagen in Kaapstad. Het weer wordt minder, maar toch heb ik zin om nog wat Kaapstad te ontdekken. We zullen wel zien. Ik geef me over aan het ziek zijn, gewapend met Dafalgan, Motilium en Netflix komt het wel weer goed.

Verslag Dean
Els heeft er een miserabele nacht op zitten en ziet er alles behalve goed uit als we in de auto richting Kaapstad rijden. Dat is gelukkig maar een uurtje rijden en we kunnen ons snel installeren in het appartementje aan de zee. Zo gauw de koffers uitgeladen zijn en er een wasje staat te draaien, kruipt Els in haar bed en ga ik op wandel in de Victoria & Albert Waterfront. Een mega shopping center dat mega druk is (het is hier een schoolvakantie en dat is te zien). Dit zit dicht bij hoe mijn persoonlijke hel er uitziet en ik hou het ook niet erg lang vol. Ik doe nog wat boodschappen voor het ontbijt van morgen en dan is het al tijd om me klaar te maken om te gaan eten in Fyn. Ik had Bart en Karine voorgesteld dat ze er een romantische avond met hun tweetjes van zouden maken, maar ze willen graag dat ik mee ga.
Bij Fyn hadden ze wat goed te maken nadat ze me vorig jaar bijna de dood ingejaagd hadden door in het laatste hoofdgerecht toch peterselie te verwerken. Ik had hen dat bij de reservatie ook goed ingepeperd en de ontvangst was navenant. We zaten nog maar net neer en we hadden al een glas champagne van het huis voor ons staan en de ober had al 1000x verzekerd dat ik me geen zorgen moest maken en dat hij er bovenop zou zitten dat er zeker geen peterselie e.d. op mijn bord terecht zou komen.
Het was een absoluut fantastische avond met delicieus eten en wijnen die elk gerecht een extra dimensie gaven. Fantastisch! Echt jammer dat Els dit moet missen.
Het was ook fijn om met Bart en Karine nog wat te mijmeren over alle fantastische dingen die we in Zuid-Afrika hebben gezien en er worden al plannen gemaakt om volgend jaar terug te komen :-)

Geschreven door Deanelszebenvics.reisblog