Witte Donderdag(Maundy Thursday in het Engels) in Lorca.
Spanje, Lorca
We hebben goed geslapen tot kwart voor negen en na de lunch is Mike aan het verslag van gisterenavond begonnen en heeft toen weer vier dagen reisverslag verzonden.
Het weer is een beetje onbestendig, gesluierde en soms donkere wolken in de verte, maar toch kwam de zon af en toe door. Onder die omstandigheden zijn we naar de paardenstal van Paso Blanco gelopen. Het is een hele lange hal met bar(!) waar al heel wat paarden die meelopen in de stoet in een box staan. Er staan ook strijdwagens. Bij sommige van die wagens zie je een net of een paar touwen gespannen, waarover straks de mooie geborduurde mantels overheen komen te liggen. In de droge rivierbedding van de Rio Guadalentin is volop ruimte om de paarden te trainen.
Toen we terug liepen langs de gerestaureerde oude stadsmuren hoorden en zagen we de Paso Encarnado (Scharlakenrode broederschap) over de brug naar de Plaza de España lopen. We waren precies op tijd bij het museum en kerk van de Paso Blanco om daar te zien hoe de Paso Encarnado opgewacht werd door Paso Blanco. Met de vaandeldragers van beide broederschappen ging de hele stoet, bobo's met rode anjers in hun rever, naar het stadhuis. Andere broederschappen waren daar al en de vaandels van deze broederschappen werden bij die van de andere over het balkon gehangen.
Inmiddels was het tijd om terug te gaan en daar moesten we de camper een beetje opzij zetten toen er campers weggingen en bij kwamen.
Mike heeft een vers gegrilde kip gekocht en die hebben we tussen de middag voor de helft opgepeuzeld.
In het begin van de avond wandelden we met nog vele anderen naar de tribunes in de Avenida de Juan Carlos I.
Alle plaatsen over de hele lengte (1km) waren bezet. Overal politie, beveiligers, vrijwilligers en EHBO'ers om alles in goede banen te leiden. Wij zaten aan de Paso Blancokant, maar dat maakt allemaal niet zoveel uit, want tussen de Paso Blancomensen zitten ook Paso Azulmensen. Er is een gezonde rivaliteit tussen de beide broederschappen en dat is te horen en te zien als de mensen van hun broederschap langs komen.
Rond kwart over acht begon de stoet langs te komen en dat duurde tot kwart over elf. De straat is goed verlicht, dus we konden vanf de tweede rij de ruiters in de ogen kijken. Vooral het paardengebeuren is spectaculair. De paarden zijn prachtig met gevlochten manen en staart. Mooie tuigage en versieringen. De ruiters zijn allemaal verschillend, verschillende helmen, verschillende mantels. De ruiters laten de paarden verschillende passen maken, zoals we uit de dressuurwereld kennen, maar ze laten de paarden ook steigeren en knielen. Het spectaculairst zijn de wagens met vijf tot zeven paarden ervoor die dan een stuk in volle vaart door de straat rennen. De wagenmenner heeft daarbij ook weer een prachtige lange mantel over zijn rug tot op de grond hangen.
Tussendoor passeren er muziekkorpsen. Het lijkt wel of ze hier geen muzikanten te kort komen. Natuurlijk liepen er groepen met puntmutsen mee en draagbaren met Jezus of Maria gedragen door meer dan 60 mannen/vrouwen en die moeten allemaal gelijk bewegen, ook als de stoet even stilstaat, want dan wiebelen ze op de plaats van links naar rechts.
Er waren ook grote wagens bij, zoals die van de koningin van Sheba, die werd aan vier dikke touwen door een grote groep mannen op het ritme van een grote trommel voortgetrokken. Er is nog meer te noemen, maar foto's en YouTubefilmpjes moeten dat maar duidelijk maken. Kortom één groot spektakel.
Wij hadden een tijd terug Nederlanders ontmoet en verteld wat wij in Lorca gingen doen. Ze zijn nieuwsgierig geworden en zijn dus ook in Lorca neergestreken en hebben ook nog kaarten voor de tribune kunnen krijgen. Ook zij waren blij dat ze naar Lorca gekomen waren.
Links naar YouTubefilmpjes.
Als je (via wifi) met het internet verbonden bent op een link klikken om het filmpje te bekijken.
https://youtu.be/omutYbq2qJ4
https://youtu.be/L_wYg4kBCak
https://youtu.be/t-182LY6Y_s
Het weer is een beetje onbestendig, gesluierde en soms donkere wolken in de verte, maar toch kwam de zon af en toe door. Onder die omstandigheden zijn we naar de paardenstal van Paso Blanco gelopen. Het is een hele lange hal met bar(!) waar al heel wat paarden die meelopen in de stoet in een box staan. Er staan ook strijdwagens. Bij sommige van die wagens zie je een net of een paar touwen gespannen, waarover straks de mooie geborduurde mantels overheen komen te liggen. In de droge rivierbedding van de Rio Guadalentin is volop ruimte om de paarden te trainen.
Toen we terug liepen langs de gerestaureerde oude stadsmuren hoorden en zagen we de Paso Encarnado (Scharlakenrode broederschap) over de brug naar de Plaza de España lopen. We waren precies op tijd bij het museum en kerk van de Paso Blanco om daar te zien hoe de Paso Encarnado opgewacht werd door Paso Blanco. Met de vaandeldragers van beide broederschappen ging de hele stoet, bobo's met rode anjers in hun rever, naar het stadhuis. Andere broederschappen waren daar al en de vaandels van deze broederschappen werden bij die van de andere over het balkon gehangen.
Inmiddels was het tijd om terug te gaan en daar moesten we de camper een beetje opzij zetten toen er campers weggingen en bij kwamen.
Mike heeft een vers gegrilde kip gekocht en die hebben we tussen de middag voor de helft opgepeuzeld.
In het begin van de avond wandelden we met nog vele anderen naar de tribunes in de Avenida de Juan Carlos I.
Alle plaatsen over de hele lengte (1km) waren bezet. Overal politie, beveiligers, vrijwilligers en EHBO'ers om alles in goede banen te leiden. Wij zaten aan de Paso Blancokant, maar dat maakt allemaal niet zoveel uit, want tussen de Paso Blancomensen zitten ook Paso Azulmensen. Er is een gezonde rivaliteit tussen de beide broederschappen en dat is te horen en te zien als de mensen van hun broederschap langs komen.
Rond kwart over acht begon de stoet langs te komen en dat duurde tot kwart over elf. De straat is goed verlicht, dus we konden vanf de tweede rij de ruiters in de ogen kijken. Vooral het paardengebeuren is spectaculair. De paarden zijn prachtig met gevlochten manen en staart. Mooie tuigage en versieringen. De ruiters zijn allemaal verschillend, verschillende helmen, verschillende mantels. De ruiters laten de paarden verschillende passen maken, zoals we uit de dressuurwereld kennen, maar ze laten de paarden ook steigeren en knielen. Het spectaculairst zijn de wagens met vijf tot zeven paarden ervoor die dan een stuk in volle vaart door de straat rennen. De wagenmenner heeft daarbij ook weer een prachtige lange mantel over zijn rug tot op de grond hangen.
Tussendoor passeren er muziekkorpsen. Het lijkt wel of ze hier geen muzikanten te kort komen. Natuurlijk liepen er groepen met puntmutsen mee en draagbaren met Jezus of Maria gedragen door meer dan 60 mannen/vrouwen en die moeten allemaal gelijk bewegen, ook als de stoet even stilstaat, want dan wiebelen ze op de plaats van links naar rechts.
Er waren ook grote wagens bij, zoals die van de koningin van Sheba, die werd aan vier dikke touwen door een grote groep mannen op het ritme van een grote trommel voortgetrokken. Er is nog meer te noemen, maar foto's en YouTubefilmpjes moeten dat maar duidelijk maken. Kortom één groot spektakel.
Wij hadden een tijd terug Nederlanders ontmoet en verteld wat wij in Lorca gingen doen. Ze zijn nieuwsgierig geworden en zijn dus ook in Lorca neergestreken en hebben ook nog kaarten voor de tribune kunnen krijgen. Ook zij waren blij dat ze naar Lorca gekomen waren.
Links naar YouTubefilmpjes.
Als je (via wifi) met het internet verbonden bent op een link klikken om het filmpje te bekijken.
https://youtu.be/omutYbq2qJ4
https://youtu.be/L_wYg4kBCak
https://youtu.be/t-182LY6Y_s
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Geweldig wat die Spanezen doen met historie!
Cees 2019-04-21 19:01:03
Wow die kleding en grote processies prachtig zeg. Wel veel gelovige mensen groepen ongelooflijk. Doet mij aan vroeger denken in processie (communiejurk) bloemen geven aan zieke bedlegerige mensen tijdens Ziekentridium in augustus in jaren 50.
Gerda de Vet 2019-04-22 18:42:56
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
