Het duurde weer even voor ik op weg was deze morgen. Het spookt al een paar dagen door mijn hoofd maar nu heb ik de beslissing genomen.

Het in een RV rondrijden is niet echt mijn ding zo heb ik gemerkt. Er zijn een paar grote voordelen aan het rondtrekken in een RV (je huis altijd bij je, je komt op de mooiste plekjes om te overnachten en zo zijn er nog wel een paar) maar voor mij ook zeker een paar grote nadelen. Het rijden in een RV is op zich niet lastig maar wel hard werken. Zo'n groot ding met weinig aerodynamische vormgeving is een speelbal in de wind. Ook heb je de hele rit constant herrie ........... nee niet van mijn muziek :-) ....... maar alles rammelt en kraakt. Voor mij is het niet relaxed om in zo'n ding te rijden vind ik. Je moet altijd opletten en beide handen aan het stuur. Even stoppen onderweg voor een foto momentje of zo is niet vaak mogelijk met een RV. In de plaatsen waar je doorheen komt heb je ook niet zo een plekkie om dat ding neer te zetten. Wellicht dat het met twee een stuk relaxter is, zeker omdat je dan ook het stuur kan overgeven en je 4 ogen hebt om uit te kijken naar bijvoorbeeld stop mogelijkheden etc.

Voor mij is een roadtrip in Amerika relaxed toeren en genieten van hetgeen om je heen te zien is en even stoppen wanneer je wilt.

Ik heb dus besloten om zo snel als mogelijk naar Las Vegas te rijden en de RV vroegtijdig in te leveren bij Road Bear. Dat betekent dat ik nog een hoop dagen ga overhouden. Ik ga dus langer dan oorspronkelijk gepland een auto huren en nog een kleine roadtrip rond Las Vegas in elkaar draaien.

Ik heb het geprobeerd en eigenlijk niet verwacht dat het tegen zou vallen. Maar goed dit is het niet voor mij. Ik heb zeker wel genoten van de soms hele mooie plekken waar ik heb overnacht, dat zal ik missen. Niet getreurd en opnieuw beginnen :-)

Vandaag en de komende dagen staan dus weer in het teken van wegstrepen van mijlen. Het idee is om in de komende 4 of 5 dagen in Las Vegas te geraken. Vandaag de laatste overnachting in een State Park.

Er wordt echt nog wel gelachen om mezelf gelukkig!

Onderweg van Concan naar Seminole Canyon State Park rij je lange tijd vlak langs de grens met Mexico. Het plaatsje Del Rio is zo'n grensplaats. Honey (mijn gps) had een mooie ringweg om Del Rio heen bedacht zodat je geen last hebt van veel stoplichten en drukte. Helaas echter bleek de ringweg halverwege door werkzaamheden afgesloten te zijn en was er een detour. Honey heeft daar moeite mee en blijft je proberen weer op de oorspronkelijke route terug te krijgen. Iedereen weet dat zo'n stem kan gaan irriteren toch? Bij mij ook, dus eigenwijs en denken dat ik het beter weet en zelfs de detour niet meer volg .......... en ineens doemen de slagbomen van de grens op en zie ik de Amerikaanse dames en heren van de borderpatrol al mijn kant opkomen. Op het allerlaatste moment maak ik met gierende banden een U-turn en schiet weer de andere kant op. In de achteruitkijkspiegel verwacht ik elk moment de zwaailichten te zien maar nee hoor. Die hebben vast gedacht .... weer zo'n stomme toerist, laat maar gaan. Op tv worden ze altijd aangehouden. Nou, stom zeker en eigenwijs dus. Hierbij: Honey, het spijt me en vanaf nu luister ik naar je!

Sowieso omdat je langs de grens rijdt zijn er regelmatig controleposten onderweg. Elke keer dezelfde vragen en dan mag ik weer doorrijden gelukkig.

Aan het begin van de avond ben ik geïnstalleerd op mijn plekkie om nog even te kunnen genieten van de zonsondergang. 36 graden nog steeds. Wel ff wat anders dan een paar dagen geleden.

Morgenochtend vroeg op pad naar Van Horn. Mijn laatste stop in Texas.

Geschreven door De.roadtrips.van.Aad