Vanmorgen na het wakker worden, douchen en de wagen in orde maken voor de volgende rit. De steven wordt gewend naar de plaats Rothenburg ob der Tauber. Eerst een 50 kilometers oostelijker om daarna een kleine 30 km naar het noorden te rijden. Iets uit de richting maar zeker de moeite waard. Bij Rothenburg, net buiten de vesting liggen twee grote camperplaatsen, een voor 30 en een voor zo'n 50 campers. Gezien het vroege tijdstip waarop wij arriveren kunnen wij rustig een mooie plaats uitkiezen. Mooi naast een grasveldje waar we onze stoelen en tafel neer kunnen zetten. 24 Uur parkeren kost voor een camper een tientje. Zeker niet te duur voor een plaats waar mooie goed schoon gehouden toiletten zijn en de mogelijkheid afval en vuil water kwijt te raken. Daarnaast is het slechts drie minuten lopen om de oude kern van Rothenburg in te lopen. We wandelen richting de vestingtoren, passeren twee poorten en kijken door de lange straat het stadje in. Ik weet dat Rothenburg een bijzonder stadje is, maar nadat we Swabische Hall hebben gezien lijkt het onmogelijk dat in schoonheid te overtreffen. Je vergeet na een paar jaar hoe bijzonder Rothenburg is, Op het moment dat we weer binnen staan weet ik het weer, dit is werkelijk heel uitzonderlijk. Rond de hele oude stad is het middeleeuwse vestingwerk helemaal intact. Alle huizen zijn monumenten. Anton Pieck moet hier zijn inspiratie voor zijn tekeningen en het ontwerp van de Efteling vandaan gehaald hebben. Het enige minpunt, het is erg toeristisch. Maar hoe kan het ook anders. Alle Japanners en Chinezen die in Frankfurt landen voor een rondreis door Europa doen als eerste dit kleine stadje aan. Bij iedere winkel en restaurant worden de waren in het Japans en Chinees aanbevolen. Zeker de helft van de toeristen die hier rondloopt komt uit oost Azie. Wij wandelen, ons verwonderend, door de lange straat, passeren nog een vestingtoren, eten bij een restaurant een schnitzel en komen aan op het centrale punt de Markt. We wandelen wat zijstraten in die altijd uitkomen op de vesting. Aan de westkant van de stad krijg je daar een prachtig uitzicht over het Tauber dal. Hoe kan het zijn dat dit plaatsje zo zijn middeleeuwse karakter heeft weten te bewaren. In het algemeen is armoe hiervan de oorzaak. Geen geld om iets af te breken en te vervangen voor iets nieuws. Of dat ook voor Rothenburg opgaat weet ik niet. We passeren een kerk. Mensen lopen in en uit. Wij gaan ook naar binnen. Het lijkt erop dat over iets te lange termijn een toneelstuk gaat beginnen. De spelers, kinderen van 5 tot 15 jaar, rennen over het altaar, podium. De kerk raakt voller en voller. Het lijken Opa's Oma's, vaders, moeders, broers, zusters, ooms en tantes van de toneelspelers te zijn. Geruststellend dat blijkbaar ook in Riothenburg nog "gewone" mensen leven. Hier horen wij niet thuis, daarnaast leek de start van het optreden nog enige tijd te duren. Wij verlaten de kerk en wandelen verder rond. Moe van alle indrukken vertrekken we na enige uren weer richting de camperplaats. Hier was het inmiddels aanzienlijk drukker geworden dan op het moment dat wij aankwamen. Een mooi moment om de tour te gaan bekijken. En jawel hoor, na een prachtige solo over een dertig kilometer passeert onze Mollema als eerste de meet. Voorwaar een historisch moment. 's Avonds een wandeling over de camperplaats. De campers worden met het jaar groter. Wij vinden onze camper, met een lengte van 7 meter, al een hele wagen, maar als je ziet wat hier staat wordt onze camper weer relatief klein. Het is in ieder geval een plaats waar in een korte tijd veel soorten en merken campers bewonderd kunnen worden.

Geschreven door CamperHerman