De ochtend begint voor ons met een goed ontbijt. Daarna konden we ons melden voor onze thermokleding voor deze week: een charmante overall, snowboots, handschoenen, muts, er is van alles. Het is nu niet enorm koud, zo rond het vriespunt wat dus echt te warm is voor deze tijd van het jaar, maar we krijgen het advies om er toch gebruik van te maken. En bij onze eerste activiteit hebben we daar zeker geen spijt van.

Bij de lodge is er een stukje land met rendieren van een echte Sami-herder. Het zijn zijn eigen rendieren en we beginnen met voeren. Het zijn zulke lieve, benaderbare dieren. Met name hun neus is heel zacht. Hun vacht is heel speciaal en bestaat uit heel veel fijne haartjes. Ze kunnen temperaturen tot -70 °C aan en zijn van alle dieren hier het best aan de koude omstandigheden aangepast.

We kregen veel te horen over deze dieren en de Sami zelf. Interessant maar ook schokkend, want het blijkt dat de Sami in de Zweedse geschiedenis zwaar onderdrukt zijn en nog steeds niet geaccepteerd worden. Veel Zweden kennen deze bevolkingsgroep niet eens. Bizar als je bedenkt dat ik ooit al een kinderboek kreeg over Mika, een Sami-jongen en zijn rendier, en dus meer weet over Sami dan de gemiddelde Zweed.

Rondom het kampvuur hebben we gehoord hoe het Sami-leven eruit ziet. Lekker met koffie en warme chocolademelk erbij, gebrouwen boven het vuur en daarna een echt fantastisch lekkere Elandsoep. Eerste activiteit is geslaagd!

Vanavond extra vroeg aan het diner want de Noorderlicht-experience stond op het programma. We wisten al dat er helaas geen kans zou zijn op Noorderlicht zou zijn en toch was het leuk. Allereerst natuurlijk onze pakken aan: Kobus staat al buiten maar ik denk: mijn pak is zo ruim ... Verkeerde pak, dus wisselen. Het is al een gedoe om alles 1x aan te trekken maar 2x ... Afijn, bloedheet en slappe lach.

We gingen in een 4-persoons slee achter een sneeuwscooter de zee op. In totaal met 2 slees dus een kleine groep. Omdat het erg nat is - heel veel prutsneeuw - was de slee afgedekt. Soms leek het eerder of we met een boot onderweg waren dan met een sneeuwscooter. Uiteindelijk kwamen we op een mooi plekje langs de bosrand. Hier was plek voor een kampvuur en warme chocolademelk. De liefhebbers kregen warme chocolademelk met minta. Arie was liefhebber, ik ging voor choco puur. Er werd ons van alles verteld over het Noorderlicht. Niet alleen de technische kant maar ook de sagen in de verschillende landen die het Noorderlicht ervaren. En de verwachting is dat het vannacht opklaart en dan moet het Noorderlicht te zijn. We gaan het proberen!

Geschreven door Bliekies.op.reis