De ochtendmist trekt op.

Spanje, Boadilla del Camino

Vannacht in een mooi oud huis geslapen waar een hele fijne sfeer heerste. Ook was er een aangename geur. Verder logeerde er alleen maar dames. Dit jaar veel Duitse mensen.

In de morgen is het druk op de Camino. Dat is wel gezellig. Dan loop je in een lint van mensen toch allemaal je eigen weg. Inmiddels zijn dat al wat bekende gezichten van mensen met het zelfde tempo. Voor en achter me, allemaal in elkaars schaduw.

In tegenstelling tot gisteren was het mistig en het duurde wel tot 12 uur voor de zon door brak. Dat viel nogal op omdat we vrij snel een forse klim kregen naar de top van de berg 'Alto de Mostelares' die zich nog geheel in nevelen hulde. Maar mijn benen waren goed en met een paar schietgebedjes onderweg kwam ik toch redelijk wel boven.
Maar in de loop van de etappe merkte ik toch vermoeidheid dus was ik blij dat ik even een lunchpauze mocht nemen.

De middag etappe valt meestal niet mee. Maar ook nu heb ik alle zeilen bijgezet om op tijd binnen te zijn. Wel kreeg ik het een beetje te kwaad omdat mijn rugzak elk jaar een beetje zwaarder wordt..........

Maar hier is het goed toeven. Een fijn bed, een heerlijke tuin, mijn wasje werd gedaan en tot slot, met een tafel vol pelgrims, een heerlijke maaltijd. Leuke mensen ontmoet uit Australië. Litouwen en Osnabrugge. Ultreia.

Geschreven door

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Super leuk om te lezen dat je je draai al aardig begint te vinden. Ik ben samen met Ellis een nachtje in Antwerpen. Veel succes!

Pim 2019-09-28 20:22:19

Dat klinkt goed Truus een mooi oud huis en een lekker bed. dat is belangrijk, dan kon je weer fris van start gaan. voor straks duerme bien en morgen weer een goede tocht gewenst. groetjes

Berdien van Zomeren 2019-09-28 21:43:13

Hoi Truus . Met lopen heb je echt goede benen nodig maar te horen helpen de schietgebedjes .Jij schrijf dat altijd zo grappig . Leuk dat je gezellige mensen ontmoet dat doet goed en geef steun aan elkaar . Tenslotte lopen jullie allemaal een pelgrims tocht. Houd goede moet . Lieve groet Coby.

Coby Steenbrink 2019-09-28 22:35:59

Ha lieve Truus, even niet meer in beeld geweest, sorry. Wat heerlijk dat je ook van die fijne mensen ontmoet! Echt wel iets voor jou. Heel veel succes hoor. Het gaat je lukken, dat is zeker!. dikke knuffel van ons allebei. xxx You can do it!!

Teresa van den Brul-van Seumeren 2019-09-28 23:22:09

Hi Truus, vanuit de prachtige Morvan, wat mist op de akkers en een opkomende zo'n, succes vandaag. Met jouw benen gaat het gewoon weer lukken. Groetjes!!

Marianne Boone 2019-09-29 09:25:10

Fijne vakantie.

Barbaranaardesterren 2019-09-29 10:10:35

Iedere dag weer een avontuur ma! Fijn dat je hier en daar weer wat bekende gezichten hebt. Dat moet fijn zijn. Op naar een nieuwe dag!

Rianne 2019-09-29 11:22:16

Zo gelezen van de mist, die altid weer optrekt, jou schietgebedjes doen het goed je komt er telkens weer. Bedankt voor je verhaal,veel Pelgrims-plezier.

Anneke & Ben 2019-09-29 15:05:29

Wat geef je mooie thema's aan je reisverslagen. Ik geniet volop van je ondernemende wandeltocht verhalen. En jij geniet van een heerlijk bordje eten, zo te zien op je foto! Ik wens je nog vele mooie dagen komende tijd. Lieve groet!

Ans 2019-09-29 16:18:57

Wat een prachtige beschrijving van de dag weer. Veel leuke ontmoetingen op je pad en fijne overnachtingsplaatsen, dat zal je zeker ook energie geven om door te gaan. De eerste berg is bedwongen en de mist die je beschreef deed me denken aan een liedje van Bram Vermeulen: Boven op de berg ’t Was boven op de berg dat ik begreep en besloot het nooit meer te vergeten ’t Was boven op de berg dat ik begreep wat ik al zo lang had moeten weten Diep onder mij het zachte groene dal wit boven mij de wolken in het blauw ’t Was boven op de berg dat ik begreep wat ik nooit meer vergeten wou Geen stem, geen vuur vanuit een struik gewoon de vage bergen in de mist ’t Was boven op de berg dat ik begreep dat ik dit al langer wist Altijd, altijd Geen donderslag bij heldere hemel ook niet de bleke sikkel van de maan ’t Was boven op de berg dat ik begreep Ik kan ook zonder angst bestaan Was het de wind die mij vertelde Je bent nooit alleen op deze aarde ’t Was boven op de berg dat ik begreep wat ik al lang bewaarde Was het de warmte van de zon de geur van steen, door mij herkend ’t Was boven op de berg dat ik begreep Je bent nooit alleen als je samen met jezelf bent Altijd, altijd Misschien dat deze tekst je kan helpen de rugzak wat lichter te maken. Lieve groet!

Carina 2019-09-29 17:16:14

Als ik de ogen dicht doe zie ik je gaan, het is fijn je te volgen zijn we toch een beetje bij elkaar. Ga zo door ik kijk nu al uit naar je volgend verhaal. 'n kus

josv 2019-09-29 22:36:15

Dank, dank, dank, het maakt me zo blij al deze lieve reacties. Ik ga door op een iets lager tempo om mijn benen wat rust te gunnen. Maar het komt goed.

Barbaranaardesterren 2019-09-29 23:03:13
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.