Vandaag bijtijds op om nog wat van de omgeving van Candidasa te zien voordat we vanmiddag naar het eiland Lembogan vertrekken.
Ik lees overal over het traditionele dorp Tenganan. Hier zou je nog zien hoe de mensen op Bali leven. En het is hier maar 10 minuten vandaan. Auto met gids geregeld en wij er naar toe. Onderweg had de gids het idee om bij een Honing/koffie bedrijfje te stoppen. Ach waarom ook niet. Honeybee farm Luwak Coffee. Achteraf maar goed ook, dit was namelijk leuk om te zien en het dorpje minder.
Er leeft hier de Black Be. Hele kleine bijtjes, bijna net mieren, maar ze maken heerlijke honing. Ook hebben we gezien ook de Bali koffie wordt gemaakt. Zal niet in details treden, maar iets met koffiebonen en poep 😝
John heeft het geproefd maar was niet onder de indruk. Ook hebben we heel verl verschillende andere thee, koffie en honing geproeft. We hadden gratis entree maar de rondleiding eindigde in de shop, nou dan weet je het wel.
Daarna door naar Tenganan. We gaven een gift en kregen een gids mee. Wat een slome gast. Beetje jammer. Hij vertelde weinig en niet boeiend. Maar ach we hebben het gezien. Het was er bijna uitgestorven, geen aanrader dus. 1 voordeel we waren om 11 uur alweer in Candidasa. John heeft Earcandel gedaan. Grappig , een soort papieren kaars in je oor gecombineerd met een hoofdmassage. Marleen Fleur en ik waren zo nieuwsgierig wat er ging gebeuren dag we met zijn drieën hebben gekeken. Wat nou precies het nut hiervan is? Daar zijn we nog niet achter.
Uitgecheckt bij het hotel en nog even geluncht bij Loaf, konden Marleen en Fleur ook de heerlijke taart eten.
Met de taxi naar Padangbai voor de ferrie naar Lembogan. We waren veel te vroeg en de boot was te laat, dus tijdje wachten. Maar ja het is Indonesië . Na nog geen half uur varen kwamen we aan bij een groot drijvend vlot / pier. Bijzonder. Hier stapten we over in een klein bootje met nog zo’n 50 andere mensen en koffers. Proppen dus. We kwamen er al snel achter dat dit kwam door t lage water. We kwamen bijna niet vooruit. T water was hooguit 20 cm diep. Opeens moesten we gewoon uitstappen, schoenen uit, koffer op de rug en gaan !!! Zonder uitleggen. Niet zomaar aan een kade, nee op het drooggevallen koraal.
Nou ik dacht het niet, ik zij laat iedereen maar gaan, die boot moet toch ergens heen. Bijna iedereen was eraf en toen gingen we verder.
Beetje bij beetje kwamen we anderhalf uur later aan, maar zonder te hoeven lopen. Beetje jammer dat onze , vooraf gereserveerd ,taxi toen wel weg was. Wat locals hebben voor ons het hotel gebeld zodat we werden opgehaald. John met alle koffers in een buggie en wij in een klein jeepje. Zij vertelde ons ook dat het water zo extreem laag was vanwege de volle maan.
Het was het allemaal waard, we zitten namelijk weer in een heerlijk hotel.
S avonds lekker aan zee gegeten.

Geschreven door Barbara1967