Gisterenavond heerlijk gegeten met dito wijn. De foto is van het dessert! Vanochtend was ik vroeg wakker en wilde ik op pad. Maar de boel was uitgestorven. Gelukkig kwam de kok net binnen en even later de lady of the house ook, in haar pyjama :-D. Afgerekend en op pad weer. Vandaag heb ik weer voor de route door de bossen gekozen. Wel dabben, want t zijn modderpaden, maar veel leuker en mooier. In het begin druppelde het nog wat, maar het werd snel droog. De hele dag heb ik de besneeuwde bergtoppen gezien, soms met de zon erop en dan zijn ze nóg witter. Bijzonder.
In het dorpje Esquila vind ik le Petit Chateau. Een - aan binnenzijde - prachtig onderhouden bar-restaurant dat al 300 jaar in de familie is. Na een paar koffie en een tartelette mirtille (za-lig!!) stap ik weer verder. Weer een uurtje of wat verder kom ik in een dorpje met een alimentation. Vergane glorie, maar de laatste croissant gaat er goed in en Marie Pierre zet me een koffie. Naar de wc kan ik in de salle de fête waar ik via le mairie toegang tot krijg. Allemaal prima in orde! En verder weer. Ik ben heel blij dat ik het pad door de natuur weer terug heb gevonden; veel rustiger. Uiteindelijk loop ik Oloron Saint Marie binnen en loop ik gelijk door naar de herberg, waar ik door drie oude heertjes, waarvan er twee stevig flirten, wordt ontvangen. Ik moet gaan zitten want de herberg is nog niet open. Ok. 20 min later, toen één vd twee flirts vertrok, was t zover en mocht ik me laten registreren door Antoine. Dominique heeft me alle uitleg gegeven. Wat een mooie, schone en goed georganiseerde herberg. Geweldig! Zo op zoek naar eten, mssn ga ik wel koken (of niet ;-)). À demain!

Geschreven door Anouk.op.weg