Heerlijk geslapen en goed ontbeten. Vandaag beslecht ik t Cantrabisch gebergte (iig, ik ga eroverheen). Het is fijn om vroeg te vertrekken; het stadje slaapt nog. De klim naar El Acebo is stevig (understatement), maar ik word verrast door een geweldig tentje: La Rosa. Met gastvrije host, gezellige sfeer, heerlijke koffie en een superlekker chocoladebroodje (er zit ook citroen in, goeie combi). Daarna kan ik er weer tegen. Dat is maar goed ook, want het duurt uren voordat ik weer langs een dorpje kom. Op t hoogste punt breekt ineens de zon door; ik sta gewoon ineens in de zon! Dat raakt me.
Ik kom langs het Cruz de Ferro, een ijzeren kruis op een houten paal, waar mensen een steen achterlaten om te symboliseren dat ze al hun lasten achter zich laten. Ik heb die steen eerder, op een andere plek achtergelaten. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb; ik voel niets bij Cruz de Ferro.
In Foncebado nog een bakkie en enorm stuk cake. Op weg naar mijn plek voor vannacht in Rabanal de Camino komt er wat reuring: 6 jongelingen op crossmotoren op de Camino Frances. Er gebeurt iets! Ik kom verkleumd aan, maar ben inmiddels weer op temperatuur. Adíos!

Geschreven door Anouk.op.weg