Mijn roommate in de herberg is een Spaanse. Zij spreekt geen Engels en mijn Spaans mag ook geen naam hebben. Desondanks (leve DeepL, een online translator) komen we erachter dat we dezelfde ervaring hebben met booking.com: een bevestiging ontvangen dat een kamer geboekt is, terwijl de herberg gesloten is. Bijzonder! We doen geen van beiden meer 'zaken' met booking.com.
Bij de start van de wandeldag spot ik een flink groepje wandelaars, maar ze komen in steeds kleinere getale. Ws komt dat omdat een Compostella wordt uitgereikt aan degenen die minimaal 100km hebben gelopen, en vandaag passeer ik de 100km grens.
De wereld is klein vandaag, tot laat op de dag blijft het mistig. Ik houd van mist; het maakt de boel lekker overzichtelijk. Onderweg is één barretje open, tijd voor een bakkie en Tarte del Camino! En dat heb ik verdiend; het is zwoegen vandaag. Veel klimmen (en dan bedoel ik steile hellingen trotseren).
Maar het lijkt ook de dag van de liefde. Zie wat foto's. En onderweg wordt er flink wat afgezongen door de vogeltjes; tal van lonkende duiven en nesten bouwende kraaien die met takken heen en weer vliegen. Een roodborstje dat me volgt en mijn eerste citroenvlinder gespot. Ook veel loslopende en soms ook blaffende honden, maar negeren werkt. Net na de middag pleeg ik wat belletjes: ik slaap vanavond in Albergue Oasis in Sarria; doet me denken aan het enige nummer van Oasis dat ik ken: 'standby me' en dat brengt me in gedachten altijd weer terug naar mijn trip in zuidoost Azië, ook al zo fijn!
Hasta luego!

Geschreven door Anouk.op.weg